Πέθανε η ακτιβίστρια Ευαγγελία Βλάμη που είχε κάνει τον πρώτο γάμο ομοφυλοφίλων στην Τήλο

Ηταν πρωτεργάτρια στο λεσβιακό κίνημα και είχε κάνει τον πρώτο γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου στην Τήλο το 2008

H Ευαγγελία Βλάμη, ιδρυτικό μέλος της ΟΛΚΕ και πρωτεργάτρια στο λεσβιακό και γενικότερο ΛΟΑΤ κίνημα, έφυγε από τη ζωή.

Με περισσότερα από 40 χρόνια δράσης υπέρ των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων και μέλος του Athens Pride για πάνω από μια δεκαετία, σημάδεψε το κίνημα με την έντονη και σταθερή παρουσία της. Ήταν η πρώτη λεσβία που τέλεσε πολιτικό γάμο στη χώρα στην Τήλο το 2008 ενώ ήταν μέλος και του Athens Pride για πάνω απο μια δεκαετία.

Ενέπνευσε με τη μαχητικότητά της και άφησε τη σφραγίδα της στον φεμινιστικό / λεσβιακό ακτιβισμό.

Για τον θάνατό της ανέβασε στο προφίλ του στο facebook δύο κείμενα ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος. Στο πρώτο ενημερώνει για το γεγονός και στο δεύτερο αναφέρεται στον γάμο που έγινε στην Τήλο.

Στην πρώτη ανάρτηση γράφει: «Με απέραντη οδύνη και αγάπη είμαι υποχρεωμένος ν ανακοινώσω προς θεούς κι ανθρώπους πως η μεγάλη η δυνατή η τρυφερή η αποφασισμένη καρδιά τη φεμινίστριας λεσβίας ακτιβίστριας Ευαγγελίας Βλάμη δεν χτυπάει πιά. Για 4 δεκαετίες η Βαγγελιώ με τους αγώνες, τη συντροφιά, τη συμμετοχή, τη γλώσσα και την τρυφερότητά της άλλαξε τη ζωή μας Το θάρρος, η ψυχάρα η τόλμη και η αγάπη της προς όλες μας θα είναι πάντα μαζί μας.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ!».

Και στην δεύτερη: ««…φτάσαμε νύχτα στο νησί γιατί είχε καταστρωθεί ολόκληρο επιτελικό σχέδιο απ το λιμενικό και την αστυνομία για να μην κάνουμε τους γάμους. Ο υπουργός δικαιοσύνης κι ο εισαγγελέας του αρείου πάγου μας είχαν σχεδόν επικηρύξει και μας έψαχναν. Με κουκούλες γυαλιά και καπέλα για να μην μας αναγνωρίσει κανείς και με τη ψυχή στο στόμα.
Ο Ηλίας είχε ετοιμάσει δυο νυφικές παστάδες στο ξενοδοχείο πάνω απ το γκρεμό, με ουρανό λευκά τούλια και λουλούδια για τους μελλόνυμφους. Τρυπώσαμε στα δωμάτια και κάναμε ησυχία ως αργά. Η ΟΜ χάθηκε κι η Ε αγωνιούσε αν θα βρεθεί το πρωί για το γάμο.
Πολύ πριν χαράξει μπήκαμε στα μικρά αμάξια για το Μεγάλο Χωριό.
Σαν σκιές γλυστρήσαμε στη μικρή πόρτα του μεγάλου βοτσαλωτού της αυλής του Δημαρχείου. Στο μεγάλο δέντρο της πλατείας στα μικρά νησιά μάθαμε πως μπορείς να κολλήσεις την αγγελία του γάμου, αντί να ψάχνεις για εφημερίδα γιατί καμμιά(πλην αυτής του ΠΛ) δεν δημοσίευε αγγελία ομόφυλου γάμου στη χώρα.
Ο λεβέντης Δήμαρχος πριν υπογράψουμε και οι μάρτυρες, που ήταν και δυο ντόπια παληκάρια, μας διάβασε αργά την πιό συγκινητική δημοκρατική ευχαριστία του, «για την υποχρέωσή του να σεβαστεί τη θέλησή τους»!
Η Ευαγγελία, η Ολγα Μαρί, ο Δημήτρης κι ο Θέμης ισχυροί. Κεφάλαιο.
Βγήκαμε στο φώς του μεγάλου ήλιου κι ήξερα πως ο Σπύρος Χ είχε ξεκλέψει τη φωτό που απ ΤΑ ΝΕΑ το γνώρισε στον κόσμο.
Τα χαμε καταφέρει.
Πίσω στο ξενοδοχείο βριζόμουν για ώρες με τα πρωινάδικα σε ζωντανή σύνδεση ουρλιάζοντας. Η Ελλάδα το χε κάνει κι οι δημοσιογράφοι επέρδοντο.
Ολα πιά ήταν άλλα.»
(απόσπασμα από το βιβλίο που δεν έχει γραφτεί, αφιερωμένο στις κουμπαρούλες μου που θάφτηκαν στο χώμα αλλά σκλάβωσαν τις καρδιές μας. Καταγραμμένο απ την κάμερα του σπάνιου Π Ευαγγελίδη για κάποια μέρα που η Ελλάδα θα συνέλθει. Τους ευχαριστώ)».