Για το βιβλίο: Οι “Παροιμίες”, του Κώστα Ε. Σκανδαλίδη
Καιρό είχα στα χέρια μου το εν λόγω βιβλίο και το θαύμαζα. Τόση υπομονή να συλλεχθούν τόσες παροιμίες, εντυπωσιάζει τον αναγνώστη, ιδιαίτερα αν έχει γευτεί κάμποσες από αυτές, ως συμπατριώτης του αγαπητού μας Κ.Ε. Σκανδαλίδη. Τόση δουλειά, που το βιβλίο φαντάζει κυψέλη, με κάθε παροιμία και μια μέλισσα να κομίζει μέλι στο κελί της παράδοσης. Τόση ανιδιοτελής προσφορά στον νομό μας, που το βιβλίο αυτό θα πρέπει να κοσμήσει όλες τις σχολικές και τοπικές βιβλιοθήκες της Δωδ/νήσου. Το έχει σκεφτεί κανένας από τους τρανούς κουμανταδόρους μας αυτό το αυτονόητο και τόσο απλό;
Ακάματος -αξεπέραστο δίδυμο με τον αδελφό του Μιχάλη, αφιερωμένοι στη σωτηρία της παράδοσής μας και οι δυο- ο Κώστας εν προκειμένω αναδεικνύεται σε μεστό ερευνητή, που δεν έχει να ζηλέψει κανένα ακαδημαϊκό εντεταλμένο της μελέτης τής παράδοσης.
Συγχαρητήρια Κώστα, για το βιβλίο σου αυτό, αλλά και για το λοιπό μεστό σου έργο· που, θεμελιακό όπως είναι, κρατά ακόμα υψωμένα τα τείχη της τοπικής παράδοσης. Τα τείχη, που βάλλονται έξωθεν από ένα κούφιο μεταμοντερνισμό, αλλά και έσωθεν από όσους δεν κατανοούν ότι η παράδοση, στον ρηχό κόσμο των καιρών μας, είναι το σοφό παρελθόν. Που, δίχως του μωραίνεται το παρόν μας και το μέλλον μας.
Άξιος, που καταπιάστηκες με αυτό το γνωσιακό αντικείμενο· σκαπανέας να πακτώνει τα θεμέλια της παράδοσής μας, που διαβρώνονται χρόνο τον χρόνο από την αδιαφορία μας, και από την αντίληψή μας, όσοι αυτό-χριζόμαστε τάχα μεταμοντερνιστές, ότι η παράδοση είναι ξεπερασμένη, και δεν αξίζει την προσοχή μας! Μας υποβαθμίζει αν την αποδεχτούμε..! Τρέμουμε μην και μας κοντύνει..!
Αλλά, αν κάποιοι συντοπίτες μας έχουνε χαθεί, οι άλλοι έχουμε την ευθύνη τώρα να κερδίσουνε τη νεολαία μας· η οποία ξινίζει στη στείρα διδαχή, αλλά απολαμβάνει την απλότητα τής ταπεινοσύνης ενός καλού παραδείγματος της παράδοσης, όπως είναι το δικό σου βιβλίο, Κώστα.
Πόσο όμορφο θα ήταν, αν έφτανε στα χέρια δασκάλων και μαθητών; Πόσο ελπιδοφόρο θα γινόταν, αν κάποιοι καταλάβαιναν ότι παράδοση είναι να πιάνεις το παλιό να το αναγεννάς, για να αναγεννιέσαι εσαεί..;
Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης,
αμετανόητα Κώος.
