Δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε διαδηλώσεις αλλά, σε κάποιες διαδηλώσεις, ντρέπεσαι να μην πας. Δηλαδή, πας από ντροπή.
Η διαδήλωση για τα Τέμπη είναι -για εμένα- μια τέτοια περίπτωση. Δεν έχω ούτε οργή, ούτε ελπίδα. Ξέρω πως δεν θα αποδοθεί Δικαιοσύνη, ξέρω πως τα επόμενα Τέμπη δεν είναι μακριά. Αλλά, αν είχα σκοτωθεί στο τρένο (Ταξίδευα για 30 χρόνια) ή αν είχαν σκοτωθεί αγαπημένοι μου άνθρωποι, θα ήθελα να είναι οι άνθρωποι στο δρόμο.
Είναι πολλά και πολλοί που σιχαίνομαι στην Ελλάδα, αλλά αυτή είναι η πατρίδα μου, αυτοί είναι οι δικοί μου άνθρωποι. Και η μόνη μας περιουσία είναι η Μνήμη.
Σας περιμένω να βρεθούμε σήμερα στους Δρόμους μήπως και κερδίσουμε το Οξυγόνο που μας στερούνε.
Βασίλης Γιαουρδήμος