Ρεπορτάζ
Ειρήνη Σαμαρά
Πριν από 35 χρόνια ξεκίνησε μια παρέα με τους περισσότερους να είναι μαθητές του πρώην λυκειάρχη και τότε καθηγητή μαθηματικών, 90 χρονών πλέον, κου Νίκου Βολονάκη.
«Πρωτεργάτης», ο κος Λουκάς Μίγκλης, ο οποίος οργάνωσε τη μεγάλη παρέα, που εδώ και 35 χρόνια ανελλιπώς συναντιούνται κάθε Πέμπτη. Πρόκειται για τον «Σύλλογο Ανδρών Διασκεδαζόντων Εκάστη Πέμπτη (ΣΑΔΕΠ)».
Πιστοί όλοι στο εβδομαδιαίο ραντεβού τους, τηρούν την υπόσχεση να είναι παρόντες στο καθιερωμένο τραπέζι της Πέμπτης, με προσήλωση που έχει λάβει πια χαρακτηριστικά τελετουργίας. Αξίζει να σημειωθεί πως οι μόνες Πέμπτες του χρόνου στις οποίες δεν τηρείται το ραντεβού, είναι η Τσικνοπέμπτη και η Μεγάλη Πέμπτη!
Η παρέα που πλέον είναι οικογένεια, εκτός από τις εβδομαδιαίες της συναντήσεις, έχει πραγματοποιήσει και άλλες δραστηριότητες, όπως εκδρομές και ταξίδια στο εξωτερικό, την ετήσια επίσκεψη στο Άγιο Όρος, δημιούργησαν ομάδα ποδοσφαίρου, ψαρέματος και μαγειρικής. Έχουν μοιραστεί λύπες και χαρές και συνεχίζουν ακόμα και σήμερα, με την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας τους.
Ειδικότερα, σε συγκινητική ανάρτησή του ο κος Μιχάλης Βομβύλας και μέλος της παρέας, αναφέρει τα εξής:
«ΣΑΔΕΠ 1991-2025
Μια ανδροπαρέα της Πέμπτης, με πρόεδρο και απουσιολόγο, τον πρώην λυκειάρχη μαθηματικό κύριο Νίκο Βολονάκη.
Παλιοί μαθητές του τα περισσότερα μέλη, σε πρωινά και νυχτερινά Γυμνάσια που διετέλεσε καθηγητής.
Από την πρώτη στιγμή της σύστασης της παρέας, κατόρθωσε να μετατρέψει την σχέση μαθητή καθηγητή σε φίλου συμπότη, χωρίς να χάσει ούτε ένα κομμάτι του σεβασμού μας στο πρόσωπό του.
Στα 34 χρόνια παρουσίας μας στις βραδινές συγκεντρώσεις της Πέμπτης, γνωρίσαμε καινούργια μέλη, ζήσαμε ευχάριστες στιγμές με τους γάμους των παιδιών μας με τα βαφτίσια των εγγονιών μας, με τα τραπέζια στις ονομαστικές γιορτές και τα γενέθλιά μας.
Δημιουργήσαμε ομάδα ποδοσφαίρου, ομάδα ψαρέματος και ομάδα μαγειρικής.
Εκδράμαμε μαζί σε Ελλάδα και Εξωτερικό. Απαλύναμε τις αμαρτίες μας στις ετήσιες επισκέψεις μας στο Άγιο Όρος.
Μεγαλώσαμε με την ανδροπαρέα. Νοσήσαμε, νοσηλευτήκαμε αλλά πάντα είχαμε τη συμπαράσταση των φίλων μας, για την ταχεία μας ανάρρωση και επιστροφή στην καρέκλα μας.
Πενθήσαμε φίλους μας που έφυγαν από τη ζωή.
Μάθαμε να δεχόμαστε τους φίλους μας με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους.
Μάθαμε στα χωρίς παρεξηγήσεις αλληλοπειράγματά μας.
Σήμερα, στην κοπή της πίτας μας, μετρήσαμε τα χάπια μας και αναλογιστήκαμε την τύχη στο να είμαστε μέλη αυτής της Επικούρειας παρέα. Στο τέλος ευχηθήκαμε στον Μαθουσάλα αγέραστο πρόεδρό μας να είναι υγιής και να κόβει την πίτα μας για πολλά ακόμα χρόνια.»
πηγη: https://www.rodiaki.gr/
