Η ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΤΡΙΓΩΝΟΥ.
Στη μνήμη του Βασίλη Βουκουβαλίδη, συμμαθητή, ταπεινόφρονα Μαθηματικού εγκεφάλου στο Ιπποκράτειο Λύκειο 1967.
Του Νίκου Παπαχαρτοφύλη.
Λίγες λέξεις, απλές και απέριττες για το Βασίλη, μαζί απ το Νηπιαγωγείο Δημοτικό και Λύκειο. Πάντα πρώτος στις επιδόσεις σε διαγωνισμούς Μαθηματικών και Χημείας, ο σημαιοφόρος του Λυκείου μας.
Το νοερό τριγωνικό σχήμα: η μια κορυφή του, το κινηματοθέατρο ΟΡΦΈΑΣ και το οικογενειακό σπίτι του Βασίλη σε απόσταση δέκα μέτρων απ την δεύτερη, την μικ ρή είσοδο του ιερού στην βορειοανατολική πλευρά της Αγ. Παρασκευής, με εφημέριους, τον πατέρα μου Ευστάθιο, τον Γιώργο Σκανδαλίδη και Ζαχαρία, η τρίτη λίγο πιο κάτω, το Ιπποκράτειο.
Οι τρεις αυτές κοινωνικές πλευρές χάραξαν βαθιά μέσα μου, τα αποτυπώμα τα της μελλοντικής, ψυχοπνευματικής μου πορείας: οι γονείς μας, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας , μάς έκτισαν τα πρώτα θεμέλια των πρώτων γνώσεων μας, της καλλιέ ργειας του χαρακτήρα μας, ανάλογα με δυνατότητες της παιδαγωγικής τους και της ευρύτητας της προσωπικότητα τους και πέρα απ την κατοχή τίτλων σπουδών. Ζοφερές οι ιστορικές συνέπειες της Ιταλοκρατίας και του Πολέμου! Αναμενόμενες, οι περιορισμέ νες δυνανότητες τους και πάλι καλά, ίδρωσαν για τα παιδιά τους που τα οδήγησαν πολύ ψηλά!
Ο παπαστάθης μας έφερνε κι αυτός στο σπίτι τα εικονογραφημένα των κλασσι κών Ουγκώ, την απαγορευμένη ‘’ Αυγή’’ για σπίτι δημόσιου υπαλλήλου και ιερέα και οι καυγάδες της ρεαλίστριας πρεσβυτέρας για τις αυτονόητες συνέπειες… Αρα οι επιδράσεις όλων αυτών των βιωμάτων έχουν κατά περίπτωση σχετική αποτελεσματικότητα στο ψυχικοπνευματικό κόσμο ενός παιδιού και εφήβου.
Όμως δίνω μεγάλη έμφαση στην συνδρομή του Βασίλη που μου φέρνει ολοζώ ντανες θύμησες των συζητήσεων μας για την μεταφυσική – θρησκεία ως μια φιλοσοφία πρακτικής αλληλεγγύης που είναι απωθητική στους ίδιους τους πιστούς! και όλων των άλλων βιωμάτων και πολιτικών προβληματισμών μας Μια ζωή δίπλα στην Εκκλησία βίωνε ο Βασίλης με όλες τις αισθήσεις του κυριολεκτικά την επίπλαστη πίστη των πιστών.
Η πνευματική μου τροφή στην παιδική και εφηβική ηλικία : οι μνημονικές εικόνες των ιερέων, σε απόσταση αναπνοής απ τη βεράντα του σπιτιού του Βασίλη έξω απ το πορτάκι του ιερού, σε στάση επαγγελματικής, ευσεβούς προσοχής περιμένοντας τον τότε Κώου Εμμανουήλ, ως αυτοκράτορα να εισέλθει στο Ναό. Και όλα εμείς τα παπαδάκια, χάσκοντες από απορία για το πρωτόκολλο του μυστηριώδους Βυζαντινίζο ντος ντυσίματος του Δεσπότη απ τους ιερείς, με τα χέρια του ψηλά, με γονυκλισίες και προσκυνήματα τοίς ποσίν αυτού.
Την ίδια στιγμή ο Βασίλης στο απέναντι μαθητικό-παιδικό δωμάτιο διάβαζε τη γαλλική σειρά ‘’ τι ξέρω’’ και ροφούσε όλη την ουσία των έργων κορυφαίων στοχαστών και επιστημόνων και όλη αυτή η επίδραση εκδηλωνόταν με την αυτοπεποίθηση που έδειχνε, όταν η Φιλόλογος μας η Γερασκλή του ανέθετε την παράδοση του μαθήματος της Ψυχολογίας και ο Μαθηματικός, Γερμενής να τον προσκαλεί να παραδίδει και αυτό γινόταν πολλές φορές! Πίσω από μια τέτοια φωτεινή προσωπικότητα, υπήρχε η προωθητική δύναμη του πατέρα του, Λεωνίδα. Παθιασμένου για γνώση και πληροφόρηση για το τότε αντίπαλο δέος , τη Σοβιετική Ενωση. Ταξιδεύοντας μαζί του τον Ιούλιο 1981 προς Μόσχα, μού εκδήλωνε ο Λεωνίδας την έντονη περιέργεια του να διαπιστώσει ποια ήτανε τα επιτεύγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού, κρατώντας την εγκυκλοπαίδεια με συναφές θέμα!
Μια περίληψη της περίληψης απ τα πολλά βιώματα μας για τον χαρακτήρα του, την προσφορά του στην εφηβική ηλικία, μας έλυνε τις απορίες στα διαλείμματα και με επιδέξια παραβατικότητα, μας επέτρεπε να αντιγράφουμε, άραγε κάτω απ την ανοχή του Γερμενή…
Για την μετέπειτα συμβολή του στα θέματα Παιδείας, ως ειδικός Γραμματέας του υπουργείου, την αυτοθυσία του στο βωμό της ιδεολογίας του κόμματος, την απώλεια της καθηγητικής έδρας στο Καποδιστριακό σε μια άλλη μας παρέμβαση.
