Άγιος Πορφύριος
Ακόμα ένας σύγχρονος Άγιος
Στις 2 Δεκεμβρίου ημέρα Δευτέρα γιορτάζουμε τον Άγιο Πορφύριο. Γεννήθηκε στις 07 Φεβρουαρίου 1906 στην Εύβοια. Ήταν το 4ο παιδί του Λεωνίδα και της Ελένης, φτωχοί, πολύτεκνοι αλλά ευσεβείς και φιλόθεοι. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Ευάγγελος. Πολύ μικρός έβοσκε τα πρόβατα τους. Μόλις που πρόλαβε να παρακολουθήσει την πρώτη τάξη του Δημοτικού. Ο πατέρας του έφυγε στην Αμερική όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγα του Παναμά. Ο ίδιος 7 ετών, δούλεψε 2-3 χρόνια σε ένα κατάστημα στην Χαλκίδα και μετά άλλα 2 χρόνια στον Πειραιά πάλι σε παντοπωλείο ενός συγγενούς του.
12 ετών έφυγε κρυφά για το Άγιο Όρος χωρίς να έχει τα απαραίτητα εφόδια. Στο καράβι λαθρεπιβάτης, νηστικός. Κάποιος επιβάτης του έδωσε λίγο ψωμί συνοδευόμενο με σχόλια: « Τέτοια αλητόπαιδα δεν πρέπει να τα βοηθάμε, αλλά το λυπάμαι». Ο μικρός Ευάγγελος όχι μόνο δεν θύμωσε, αλλά χάρηκε που έγινε αλητόπαιδο για τον Θεό. Πράγματι με την βοήθεια του Θεού, έφτασε στο Άγιο Όρος και πάρα τον απαγορευτικό νόμο για ανήλικα παιδιά, τα κατάφερε να μείνει στο καλύβι του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων στην υποταγή των 2 γερόντων αδελφών που κατά θεία Πρόνοια, τον βρήκαν λαθρεπιβάτη στο καράβι.
14 ετών έγινε μοναχός με το όνομα Νικήτας. 16 ετών έγινε μεγαλόσχημος και 19 ετών αναγκάστηκε λόγω σοβαρής ασθένειας, να επιστρέψει στην Εύβοια στην Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών.
20 ετών το 1926 χειροτονήθηκε ιερέας και στα 22, έγινε πνευματικός εξομολόγος και λίγο μετά Αρχιμανδρίτης.
Το 1940 παραμονή του Β Παγκοσμίου Πολέμου, έρχεται στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου ιερέως και πνευματικού εξομολόγου στην Πολυκλινική της Αθήνας στο κέντρο της Ομονοίας. Εκεί έζησε 33 χρόνια, σαν μία νύχτα έλεγε, ανακουφίζοντας τον πόνο και την αρρώστια των ανθρώπων. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, άρρωστος και τυφλός, επιθυμούσε το Άγιο Όρος. Πράγματι το οσιακό τέλος του, τον βρήκε στα Καυσοκαλύβια, στην καλύβα του στις 2 Δεκεμβρίου το 1991. Τα τελευταία του λόγια; «Ίνα ωσιν εν»
Ο Άγιος Πορφύριος ήταν δάσκαλος και παιδαγωγός άριστος. Στους γονείς έλεγε: «Προσέχετε. Η αγιότητα της ζωής σας, σώζει τα παιδιά. Χρειάζεται πολύ προσευχή και λίγα λόγια. Το τέλειο είναι να μιλάτε στον Θεό και ο Θεός θα μιλάει στα παιδιά».
Η όλη του ζωή και τα χαριτωμένα λόγια του αποτελούν θησαυρό πολύτιμο και αποτελούν απάντηση και απόδειξη, σε όσους λένε ότι στην σημερινή υλιστική εποχή, το Ευαγγέλιο του Χριστού δεν μπορεί να εφαρμόζεται. Λάθος μεγάλο. Το Ευαγγέλιο είναι πάντα επίκαιρο. Πάντα καινούργιο. Πάντα μεταμορφώνει όσους το έχουν οδηγό. Είναι αιώνιο. Γι αυτό όλες οι εποχές έχουν τους Άγιους, οδοδείκτες για όλους μας .
Άγιε Πορφύριε, Νεκτάριε, Αρσένιε, Παΐσιε, Ιάκωβε, Ευμένιε και οι τόσοι άλλοι άγνωστοι σ εμάς , γνωστοί όμως στον Θεό, ικετεύετε για όλους μας.
Χρόνια πολλά
Αικατερίνη Σώκιαλη Κίννα
