Χτες βράδυ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό τής Αγίας Αναστασίας τής Ρωμαίας στο φερώνυμο εξωκκλήσι της που βρίσκεται στην αγροτική περιοχή των Κάτω Λάκκων στη Νίσυρο, πλαισιωμένος από τον Αρχιερατικό επίτροπο Νισύρου π. Στέφανο Καλλιστή και τον π. Κωνσταντίνο Χαρκιαδάκη.
Έψαλλαν ο Σταύρος Ορσάρης και ο Παντελής Νικητιάδης
Παρόντες ήταν ο πρ. Δήμαρχος Βασίλης Πάχος και αρκετοί προσκυνητές καθώς το μονοπάτι για την προσβασιμότητα στην περιοχή έχει εγκαταλειφθεί στο φιλότιμο των λίγων ανθρώπων που το συντηρούν.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στη ζωή και στο μαρτύριο της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας τονίζοντας πόσο σημαντική είναι η σύνδεση με τον τόπο, τους Αγίους και τους προγόνους μας ευχαριστώντας τον κ. Νίκο Ορσάρη και τα μέλη της οικογένειάς του για τις προσπάθειες που κάνουν μόνοι τους να κρατήσουν ζωντανό αυτό τον ιερό τόπο.
Θυμήθηκε με συγκίνηση πριν από 15 χρόνια παλιούς Νισύριους που τώρα έχουν φύγει από τη ζωή να του λένε ότι το κρασί που έβγαζε από τα πολλά αμπέλια κάποτε η περιοχή αν χυνόταν κάτω μπορούσε να φτάσει μέχρι το Μανδράκι…
Μετά το πέρας του εσπερινού προσφέρθηκαν παραδοσιακά κεράσματα, ενώ ο Σεβασμιώτατος μοίρασε μικρά εικονάκια της Αγίας που επιμελήθηκε ο Σταύρος Ορσάρης.
Βιογραφία
Κάρας τομὴν ἤνεγκε ῥώμῃ καρδίας,
Βλάστημα Ῥώμης, Μάρτυς Ἀναστασία.
Τλῆ δὲ Ἀναστασίη ἐνάτη ξίφος εἰκάδι ὀξύ.
Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ’ άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.
Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ’ Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε». Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη μαστίγωσε στο πρόσωπο και την άπλωσε σε αναμμένα κάρβουνα. Έπειτα, την κρέμασε και της έσκισε το σώμα. Μετά έκοψε τους μαστούς της, ξερίζωσε τα νύχια της και τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε
Ἀσκήσει ἐκλάμψασα ὥσπερ παρθένος σεμνή ἀθλήσεως αἵμασι τὴν τῆς ἁγνείας στολὴν ἐνθέως ἐφοίνιξας· ὅθεν, Ἀναστασία, ὡς ὁσία καὶ μάρτυς, χάριτας ἰαμάτων ἀποστράπτεις ἐν κόσμῳ πρεσβεύουσα τῷ Σωτῆρι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
