Απίστευτο και όμως αληθινό! Πρώτη του Οκτώβρη και αυτά έχουν ακόμα δύναμη. Ότι και να λέτε αυτά τα παγκάκια είναι μαγικά! Δεν πέρασαν πολλές ημέρες από τότε που ο φίλος Μανόλης Καβουκλής μου παρουσίασε στο γραφείο του ένα ολόκληρο φάκελο, με έναν απίστευτο πλούτο μέσα, και ξαφνικά σήμερα το πρωί, επτά ακριβώς, μόλις είχε βγει ο ήλιος κατακόκκινος, κάθισε δίπλα μου ο Νέγρος! Πίσω του όρθια η Σταματία με αγκαλιά την λουλού. Έτσι θαρρώ ότι έλεγαν το σκυλάκι της.
Ο Νέγρος της παράγκας στην Καζέρμα!
Αποκλείεται να τον είχα στο μυαλό μου! Αποκλείεται να τον σκεφτόμουνα ακόμα και όταν είδα τον φάκελο του Μανόλη! Όχι ότι όταν ο Μανόλης μου έδειξε τον φάκελο πως δεν πήγε ο νους μου σε άλλους! Στα παιδικά μου χρόνια. Αλλά να δω ξαφνικά τον Νέγρο, ούτε στον ύπνο μου!
Δήμαρχε σε ψηφίσαμε και εγώ και η Σταματία! Πίστεψε το, στο ορκίζομαι! Κάμε κάτι! Απέναντι ο Καρανικόλας χτίζει ξενοδοχείο και εδώ μένουμε στην Καζέρμα των Ιταλών ο ένας πάνω στον άλλο!
Μη θαρρείς! Θα σου φέρω και τον Ασλάνη τον ταχυδρομικό που έχει τις καταστάσεις και τα χαρτιά!
Θυμήθηκα τα καρπούζια. Το μυαλό μου πήγε πίσω, όταν παιδάκια με τον Γάττη και τον Δαυί τρέχαμε να μας δώσει τσάμπα από μια φέτα! Αλλά το παγκάκι ξέφυγε από τα καρπούζια και με γύρισε στα μαγικά του!
Στην Ναργκίς!!, Την Ινδή καλλονή, με την θεσπέσια φωνή στα λυπημένα τραγούδια της, σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Ρανζ Καπούρ στο ανεπανάληπτο κινηματογραφικό έργο «Γη ποτισμένη με ιδρώτα»
Μέσα σε αυτή την ταινία είδα τον Νέγρο! Τον άνθρωπο που έζησε με το κουτάλι τον πόνο και τα δάκρυα μιας ολόκληρης γειτονιάς με 150 και πάνω οικογένειες και που η σκέψη του δεν ήταν αν πούλησε τα καρπούζια ή αν ξόφλησαν, τετράδια ολόκληρα, τα τεφτέρια οι γείτονες του, αλλά για το άδικο μιας Ελλάδας, αυτής της άπονης μάνας που αιώνες περίμεναν οι άκληροι να μπουν στην αγκαλιά της και τους απαρνιόνταν….
Αυτόν τον φάκελο μου παρουσίασε ο Μανόλης που με την επιμέλεια που τον διακρίνει τον κρατούσε πάνω από 50 χρόνια αλώβητο, με τα ονόματα των συμπατριωτών μας σε σειρά του κάθε θαλάμου των Ιταλών στρατιωτών του στρατοπέδου (της Καζέρμας) του κάθε στάβλου τους και των αποθηκών τους, με τα έγγραφα, τα στοιχεία, τις επιστολές τις αγωνίες και τις αντιπαραθέσεις, όλα γραμμένα με το χέρι!
Τον φάκελο που κράτησε ο Μανόλης και που μέσα του αν καθίσεις στο παγκάκι θα σου πει χιλιάδες ιστορίες. Ή ίσως για να βρει η ιστορία λίγο δάκρυ από μια εποχή πόνου και άδικου εγκλωβισμένων μέσα σε ένα Ιταλικό στρατώνα. Αλλά και έναν αγώνα που δίδαξε πως κερδίζονται οι μάχες.
Φθινοπωρινά όνειρα Κ. Καϊσερλης
από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα το γαϊδουράκι σου να χαρείς που κάνει κουτρουκελλα.