Γράφει η
Μιρέλα Πάχου*
στο travel.gr
Είναι κάποιοι τόποι ξεχωριστοί που μοιάζουν καταφύγιο. Το καταλαβαίνεις με το που τους πρωτοαντικρίζεις και θέλεις να επιστρέφεις σε αυτούς ξανά και ξανά. Ορισμένοι άλλοι είναι τόποι ουτοπικοί – τόσο υπέροχα όμορφοι, που δεν υπάρχουν απλά. Υπάρχουν και τόποι μαγικοί, που σου ψιθυρίζουν μυστικά και σου αποκαλύπτουν σε μικρές δόσεις τη μαγεία τους. Και υπάρχει η Σύμη, που είναι όλα αυτά και άπειρα ακόμα. Η Σύμη μου.
Η Σύμη είναι πάντα το εκεί που θέλω να βρίσκομαι, μια αδιάλειπτη διαδρομή στο χώρο και το χρόνο, που ξεκινά από τον Γιαλό, ανηφορίζει την Καλή Στράτα, περνά από το Χωριό και καταλήγει στην Πειραιώτισσα και την Αγία Τριάδα. Μια διαδρομή γεμάτη παιδικές και νεανικές μνήμες, μυρωδιές από ρίγανη και θυμάρι, ομορφιά, συναισθήματα, καλωσορίσματα και αποχαιρετισμούς, σχέδια και γλυκιά προσμονή για την επόμενη φορά.
Τα καλοκαίρια μου είναι εδώ, αλλά και οι άλλες εποχές επίσης. Εδώ η περιφορά των Επιταφίων στα στενά δρομάκια του Χωριού και η Ανάσταση στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Το έθιμο με τα αναμμένα φαναράκια την παραμονή του Ευαγγελισμού. Οι μουσικές και οι συναυλίες: με τον Λαυρέντη και τον Μίλτο στον Κάμπο του Γιαλού, με τον Αγαπητό στην Πλατεία Αυγερινού. Το πανηγύρι της Παναγιάς στη Νίμο με τα καραβάκια να πηγαινοέρχονται γεμάτα κόσμο στο νησάκι. Τα βραδινά μπάνια στον Άη Γιώργη. Το αυγουστιάτικο περπάτημα από το Χωριό στον Πανορμίτη, 22 χιλιόμετρα δρόμος από τα μεσάνυχτα μέχρι το ξημέρωμα, μια συνήθεια της παρέας μας που έχει πια γίνει θεσμός.
Τριάντα τόσα χρόνια η Σύμη παραμένει για μένα αυτό που ήταν πάντα, το νησί των θαυμάτων μου. Και τα θαύματα είναι πολλά. Είναι πρώτα-πρώτα η αμφιθεατρική εικόνα του πολύχρωμου νεοκλασικού οικισμού, που ξεδιπλώνεται κάθε φορά που το πλοίο μπαίνει στο λιμάνι και πάντα σου κόβει την ανάσα. Ύστερα είναι οι παραλίες με τα κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά, η Μαραθούντα, η Νανού, το Νημποριό και υπεράνω άλλων, η ονειρική παραλία του Αη Γιώργη του Δυσάλωτου (όταν βρεθείς εκεί, στη σκιά του κατακόρυφου βράχου των 300 μέτρων, καταλαβαίνεις το γιατί λέγεται έτσι). Θαύμα είναι και το μοναστήρι του Πανορμίτη στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού, ένα από τα 9 μοναστήρια αφιερωμένα στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, όσα και τα τάγματα των Αρχαγγέλων. Εκεί φυλάσσονται και τα τάματα που βάζουν σε μπουκάλια οι πιστοί από κάθε γωνιά της γης και με κάποιο τρόπο φτάνουν στην ακτή. «Κλέφτη» αποκαλούν καλοπροαίρετα τον Πανορμίτη οι ντόπιοι, γιατί λένε ότι αν κάποιο τάμα δεν εκπληρωθεί, ο Άγιος το παίρνει μόνος του. Και υπάρχουν κι άλλες εκκλησίες, όπως η Παναγιά του Κάστρου στο ψηλότερο σημείο του Χωριού και το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Αιμιλιανού πάνω στο ομώνυμο νησάκι, κι άλλα θαύματα που βρίσκονται στον αέρα, το χρώμα και τις μυρωδιές, το τοπίο και τους ανθρώπους του.
Γράφοντας αυτές τις γραμμές ετοιμάζω βαλίτσες και κάνω σχέδια για να μη χάσω ούτε λεπτό από το επόμενο ταξίδι μου. Σίγουρα θα κάνω μια γρήγορη στάση για τούρτες -συμιακές τυρόπιτες- και ακούμια στο «Ακούμι», ίσως και για να αγοράσω ένα παρεό από την boutique «Aloustina» της Σεβαστής, πριν επιβιβαστώ στο σκάφος «TAXIARCHIS» του Τάκη και της Εύας για το γύρο του νησιού. Το πρόγραμμα έχει τέσσερις στάσεις για κολύμπι σε κρυστάλλινα νερά, αλλά θα ζητήσω από τον καπετάνιο μια έξτρα στάση στο «Γυαλί», το μικρό κολπάκι που μόνο οι ντόπιοι γνωρίζουν, πριν καταλήξουμε για μια τελευταία βουτιά στη συγκλονιστική παραλία του Άη Γιώργη.
Τα βράδια στον Γιαλό, ανάμεσα σε πολλές εξαιρετικές επιλογές, θα σταθώ στον «Παντελή» (πάντα μας ταξιδεύει με τη φημισμένη αστακομακαρονάδα του), τον «Θόλο» της Χαρούλας, με το εξαιρετικό φαγητό και την υπέροχη θέα και το παραδοσιακό μεζεδοπωλείο του Λύρη με τις όμορφες γεύσεις. Στον κεντρικό παραλιακό δρόμο θα απολαύσω το ποτό μου σχεδόν μέσα στη θάλασσα, στον «Αχινό», το «καφέ της Ελπίδας» και το «ΛΟΣ». Να θυμηθώ να αναζητήσω τον Βαλάντη να μου μιλήσει για τις διαδρομές στα βουνά που λίγοι γνωρίζουν. Και ίσως αυτή τη φορά σταθώ τυχερή και συναντήσω επιτέλους τις Αλουστίνες, τις νεράιδες του Αυγούστου, που εμφανίζονται τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, χορεύοντας ανάλαφρα σαν αερικά και τραγουδώντας μαγικά σαν τις Σειρήνες.
*H Μιρέλα Πάχου είναι τραγουδοποιός και νομικός. Το καλοκαίρι θα κάνει συναυλίες στην Ελλάδα και την Κύπρο και από τον χειμώνα, θα συνεργαστεί με την Ελένη Ράντου συμμετέχοντας στην παράσταση «Το Πάρτυ της Ζωής μου».
Διαβάστε ακόμα:
Διακοπές στη Σύμη: Η αρχόντισσα των Δωδεκανήσων αποκαλύπτεται
