Γράφει ο Iωάννης Σταυλάς
Μέλος του Τομέα Νησιωτικής Πολιτικής του ΚΙΝΑΛ
Η Ευρώπη έχει υποχρέωση να προστατεύσει την υγεία των πολιτών της.
Το σκηνικό μετά τη “μάχη” της πανδημίας έχει αλλάξει. Οι μετακινήσεις πολιτών απελευθερώθηκαν. Η μηχανές της τουριστικής «βιομηχανίας» πήραν μπρος. Όμως το “πεδίο συγκρούσεων” μετατοπίζεται. Στο προσκήνιο επανέρχεται το “μέτωπο” ενάντια στις χρόνιες ελλείψεις του Συστήματος Υγείας. Φτάνει στα χωριά, στους δρόμους, τις παραλίες και τις ταβέρνες της νησιωτικής Ελλάδας, όπου τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Μιλάμε για δυο διαφορετικές Ελλάδες, ή μάλλον για δυο διαφορετικές Ευρώπες.
Τη νησιωτική και τη χερσαία…… Και αληθεύει…Όλα τα μεγέθη διαφέρουν, σε χρόνους πρόσβασης, σε υποδομές, σε εξοπλισμούς και υπηρεσίες.
Οι συνθήκες στο “μέτωπο” το επιβεβαιώνουν. Δομές υγείας υποστελεχωμένες, με ελλείψεις σε εξοπλισμό και φαρμακευτικό υλικό. Το πρόβλημα επιδεινώνεται ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο. Άλυτα ερωτήματα περιμένουν απαντήσεις:
- Πως να παρασχεθεί σε πολίτες και επισκέπτες η βασική Ιατρική Περίθαλψη;
- Με ποιο τρόπο θα μπορέσουν οι κατά τόπους Ιατρικές Δομές να στελεχωθούν και να εξοπλιστούν κατάλληλα;
Οι μέχρι σήμερα διατιθέμενες ή προτεινόμενες λύσεις, όπως μετακινήσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, τηλεϊατρική, αεροδιακομιδές, πλωτά νοσοκομεία, απαιτούν πολύπλοκο σχεδιασμό και δυσβάστακτα κόστη για την ελληνική οικονομία. Από την άλλη μακροχρόνια στελέχωση των δομών υγείας από έμπειρο νοσηλευτικό προσωπικό στα εκατοντάδες μικρά νησιά της χώρας αποτελεί άλυτο γρίφο.
Αναρωτιέται κανείς, αν το τελικό ισοζύγιο του Τουρισμού κλείνει θετικά για τα νησιά μας. Επιπτώσεις στο Περιβάλλον, Διαχείριση Στερών και Υγρών Αποβλήτων, Μεταφορές, Δομές Υγείας βαρύνουν τον τόπο μας. Μόνο ορισμένοι επιχειρηματίες τρίβουν τα χέρια τους….
Μήπως πρέπει λοιπόν, η λύση να είναι Ευρωπαϊκή;
Η προστασία της δημόσιας υγείας αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Εκατομμύρια πολίτες της, κάθε ηλικίας, περνάνε το καλοκαίρι τους στα ελληνικά νησιωτικά συμπλέγματα. Υπερτριπλασιάζεται ο πληθυσμός τους, με ότι αυτό συνεπάγεται σε υποδομές και Υπηρεσίες. Απαιτείται λοιπόν ένα ολοκληρωμένο ευρωπαϊκό σχέδιο για την Υγειονομική θωράκιση των νησιών. Δεν μπορεί η χώρα μας να αναλαμβάνει τα πάντα, για να περνάνε ωραία και με ασφάλεια οι Ευρωπαίοι επισκέπτες μας.Το κόστος είναι δυσβάστακτο.
Το Erasmus+ για παράδειγμα, πρόγραμμα της ΕΕ για τη στήριξη της εκπαίδευσης, της κατάρτισης της νεολαίας και του αθλητισμού, με προϋπολογισμό γύρω στα 14,7 δισ. Ευρώ, έχει σταδιακά ενσωματώσει προγράμματα που προσφέρουν δυνατότητες σε ένα ευρύ φάσμα ατόμων και οργανισμών.
Γιατί όχι σε Υπηρεσίες Υγείας;
Ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, παρόμοιο με το «Erasmus+» ή ακόμα και το ίδιο, μπορεί να ανακουφίσει κατοίκους και επισκέπτες των μικρών νησιών, αρκεί να συνδεθούν τα ευρωπαϊκά νοσοκομεία σε ένα δίκτυο παροχής υπηρεσιών υγείας. Η οικειοθελής μετακίνηση γιατρών και νοσηλευτών/τριών από όλη την Ευρώπη στα νησιά μπορεί να διευκολυνθεί με κίνητρα, έτσι ώστε να υπάρξει ανταπόκριση, όπως:
- Η δωρεάν μετακίνηση και διαμονή έμπειρου νοσηλευτικού προσωπικού με την οικογένεια τους
- Η παροχή ελάχιστης ημερήσιας αποζημίωσης για διατροφή
- Η διευκόλυνση της επαγγελματικής εξέλιξης των συμμετεχόντων
Αν μέσω του Erasmus+ ή κάποιου άλλου ευρωπαϊκού προγράμματος αλληλεγγύης δεν υπάρξει λύση, τότε πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν είναι λογικό να νομοθετείται υποχρεωτική παρουσία γιατρού σε κρουαζιερόπλοια, ενώ ολόκληρα νησιά με χιλιάδες επισκέπτες να αφήνονται στην τύχη τους – οι εφοπλιστές έχουν λεφτά, οι Ξενοδόχοι όχι;
Σε πρώτη φάση, θα μπορούσαν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), να απαιτήσουν, χρησιμοποιώντας Ευρωπαϊκούς Μηχανισμούς, μετακινήσεις Ευρωπαίων ειδικευμένων γιατρών και νοσηλευτών στα νησιά, ανάλογα με τη δυναμικότητα τους σε κλίνες, με στόχο να εξασφαλιστεί η παρουσία έμπειρου νοσηλευτικού προσωπικού ακόμα και στο πιο μικρό νησάκι,
Ευχαριστώ
Γιάννης Σταυλάς
