Κυριακή 1η Οκτωβρίου Β’ Λουκά, εορτή Αγίου Αποστόλου Ανανία, Αγίου Ρωμανού Μελωδού προστάτη των ψαλμωδών και Αγίου Ιωάννη Κουκουζέλη, και ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θείας λειτουργίας στον ΙΝ Εισοδίων της Θεοτόκου στο Αμανιού με συλλειτουργό τον εφημέριο του ΙΝ π. Ιωάννη Καραγιάννη.
Έψαλλαν οι Ιεροψάλτες του ΙΝ Αναστάσιος Γιακουμής, Γιώργος Καντήλης και Κατερίνα Καμπούρογλου.
Ὁ Χρυσοῦς κανὼν · Ἡ ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸ Θεό · Το μήνυμα της Κυριακής Β΄ Λουκά ·
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι ο χρυσός κανόνας της συμπεριφοράς που θα πρέπει να έχουμε οι άνθρωποι μεταξύ μας: «καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως» μας προτρέπει ο Κύριος.
Λόγοι σωτήριοι, ανεκτίμητης αξίας και σημασίας, που εκφράζουν τον βαθύτερο πόθο κάθε ανθρώπου. Μια συμπεριφορά που θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από αγάπη και σεβασμό ,τιμή και αναγνώριση της μοναδικότητος της προσωπικότητος του άλλου και μάλιστα ως εικόνος του Θεού. Όπως θέλουμε να μας φέρονται έτσι να φερόμαστε και εμείς στους άλλους. Με τούτο τον απλό αλλά δυνατό λόγο ,ο Κύριός μας ανατρέπει την εγωκεντρική σκέψη μας και μας καλεί να αποβάλλουμε τον εγωισμό μας.Ποιά είναι αυτή η συμπεριφορά, που μας ζητά ο Κύριός μας να εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή; Ιδού η χριστιανική συμπεριφορά: «Όπως επιθυμείς εσύ να σου συμπεριφέρονται οι άλλοι, έτσι θα συμπεριφέρεσαι εσύ πρώτα προς αυτούς». Δηλαδή: Επιθυμείς οι άλλοι να σου μιλούν με αγάπη, γλυκύτητα και χαμόγελο; Τότε αυτά εσύ πρώτος να τα κάνεις προς τους άλλους. Επιθυμείς οι άλλοι να σε αγαπούν, να σε βοηθούν και να σε υποστηρίζουν; Επιθυμείς να μη σε αδικούν, να μη σε συκοφαντούν, να μη σε κλέβουν και γενικά οι άλλοι να μη σε βλάπτουν; Τότε, εσύ πρώτος να τα εφαρμόσεις αυτά προς όλους τους άλλους συνανθρώπους σου, χωρίς να τους ξεχωρίζεις σε φίλους και εχθρούς. Αυτή την συμπεριφορά ζητά ο Κύριός μας από όλους μας να δείχνουμε στην καθημερινή μας ζωή αδιάκριτα.
Το πρόσωπο του αδελφού μας είναι ιερό και πρέπει με ιερότητα να το αντιμετωπίζουμε. Αυτή του η ιερότητα πρέπει να μας προβληματίζει σκεπτόμενοι ποιος το έπλασε από αγάπη και τι έκανε και πάλι για να το αναπλάσσει, ανεβαίνοντας εις τον Σταυρό της θυσίας Του για τη σωτηρία του καθενός μας.
Το <<αγαπάτε τους εχθρούς υμών…… και έσεσθε υιοί υψίστου>> που το γλυκύτατο στόμα του Θεανθρώπου προφέρει υπερβαίνοντας κάθε προηγούμενη άλλη αναφορά, είναι κεφαλαιώδες, συγκλονιστικό και ανεπανάληπτο αφού υποστηρίζεται με το λόγο εκείνο του Σταυρού <<Πάτερ άφεςαυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι>>.
Ο θεόπνευστος κήρυκας της οικουμένης ο ιερός Χρυσόστομος, μας λέει ότι ο Χριστός δεν μας ζητάει απλά να συγχωρήσουμε τους εχθρούς μας, αλλά να τους κατατάξουμε και μεταξύ των φίλων μας προσευχόμενοι για αυτούς, για την σωτηρία τους.
Η τελευταία νουθεσία και παρότρυνση είναι να γίνουμε οικτίρμονες. Ο Κύριος λέει να μην περιμένουμε ανταπόδοση για το καλό που κάνουμε στους άλλους και μας υπόσχεται μεγάλη ανταμοιβή, μάς υπόσχεται αιώνια χαρά και αγαλλίαση και λέει ότι θα γίνουμε υιοί του Υψίστου. «Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί»… «Ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς». Στέλνει βροχή σε όλους τους ανθρώπους, και καλούς και μη, και τον ήλιο διατάζει να φωτίζει όλο τον κόσμο.
Οι ημέρες που ζούμε είναι γεμάτες αντιφάσεις και δυσκολίες. Η αγάπη δυσκολεύεται να εκφραστεί στα χείλη των περισσοτέρων και αν εκφραστεί λείπει από την καρδιά, είναι ψεύτικη. Δύσκολα απλώνουμε το χέρι για συναντήσουμε το χέρι του αδελφού εν Χριστώ ,του αναγκεμένου και πονεμένου αδελφού μας για να τον στηρίξουμε να του συμπαρασταθούμε, να κλάψουμε μαζί του ή και να χαρούμε αληθινά. Και πολύ πιο δύσκολα και σπάνια θα δώσουμε τον ώμο μας να ακουμπήσει το κουρασμένο κεφάλι του. Η εγωπάθειά μας, μας εμποδίζει να συναντηθούμε με τον πλησίον μας.
Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από τον επάρατο εωσφωρικό εγωισμό μας και την εσωστρέφεια είναι να μιμηθούμε τον Κύριό μας, να πέσουμε στην αγκαλιά Του, να κολυμπήσουμε στον ωκεανό του ελέους Του και να αντιπροσφέρουμε και εμείς από το περίσσευμα της αγάπης Του. Εκείνος είναι πάντα για εμάς η αρχή και το τέλος. Το μοναδικό αξιομίμητο πρόσωπο της ζωής μας. Γένοιτο.
