ΘΕΜΑ: Τόσος οικονομικός πλούτος σε Ρόδο και Κω και όμως τόση πολιτική φτώχεια!
Για την (οφειλόμενη από ΝΔ) επαναφορά του δημοτικού τέλους παρεπιδημούντων-τουρισμού στο 2%
Α. ΣΗΜΕΡΑ: Η Εθνική κατάθλιψη συντηρείται από την διαπιστωμένη ανεπάρκεια του Κράτους και των μηχανισμών του να αντιμετωπίσουν διαδοχικά πλήγματα και σοβαρά προβλήματα. Μπορεί άραγε, μετά από τόσα κακά αποτελέσματα να αντισταθεί η Χώρα σε διεθνείς πιέσεις; σε γεωπολιτικές αναταράξεις; ή να αντιμετωπίσει εξωτερική απειλή; Το κάψιμο της κεντρικής Ρόδου, η φωτιά στην μεγαλύτερη αεροπορική βάση της χώρας, η πτώση του γερασμένου πυροσβεστικού αεροπλάνου και τα προηγούμενα … δεν είναι τυχαία γεγονότα, ούτε οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Κάτι δεν πάει καλά και το ξέρουμε. Μόνο ο κ. Παππάς, ο συμπατριώτης μας υφυπουργός βλέπει ότι ‘’όλα δούλεψαν τέλεια! Μόνο ο συμβιβασμός και οι υποχωρήσεις που προτείνει ο πρωθυπουργός, φαίνονται να είναι η λύση. Στην παραμεθόρια νησιωτική περιοχή μας έχουμε χρέος να δούμε τις δικές μας τοπικές ανεπάρκειες και να οργανώσουμε αντιστάσεις.
Β. ΧΘΕΣ: Η τοπική κοινωνική οργάνωση της προ του 2000 εποχής ήταν πολύ διαφορετική από ότι σήμερα. Στις φωτιές που ξέσπαγαν εκείνα τα χρόνια οι καμπάνες κτυπούσαν και όλοι έτρεχαν στο κρίσιμο σημείο (με φτυάρια, πριόνια, αξίνες, τρακτέρ, φορτηγά, αυτοσχέδια υδροφόρα),η κοινότητα, ο στρατός και η αστυνομία ήταν η γραμμή άμυνας! Μετά ερχόταν η πυροσβεστική υπηρεσία, που ηταν επιφορτισμένη με την αντιμετώπιση των πυρκαγιών στο άστυ, την πόλη! Στο χωριό υπήρχαν αγροφύλακες, δασοφύλακες, θυροφύλακας και οι στρατάδες που αλώνιζαν όλη την επιφάνεια της κοινότητας! Η ζωή και τρόπος παραγωγής επέβαλλε τον καθαρισμό των χειμάρρων και την αποψίλωση των θάμνων αφού καλάμια, βούρλα, φρύγανα κλπ ηταν χρήσιμα και αναγκαία. Η πρόληψη και η προστασία από τις φυσικές καταστροφές ήταν ενσωματωμένες στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας. Σήμερα όλα έχουν αντιστραφεί. Η ζωή έχει απομακρυνθεί από την φύση και έχει αδυνατίσει την συλλογικότητα της κοινότητας. Γι αυτό θα έπρεπε να έχουμε φροντίσει μέσω του ενιαίου Δήμου κάθε μία από τις κοινότητες να έχουν τον δικό της αυτόνομο βραχίονα πολιτικής προστασίας και σχέδιο που να ταιριάζει στις σημερινές συνθήκες. Απαιτούνταν η δημιουργία και συντήρηση μηχανισμών εξειδικευμένων ικανοτήτων μεγάλου κόστους. Κοντά σε παλιές (αφημένες) υποδομές: δασικοί δρόμοι, συστήματα υδροληψιών, αποψίλωση παρόδιας βλάστησης, καθαρισμό δασών, θα έπρεπε να έχουμε ειδικευμένο προσωπικό, σύγχρονα μηχανήματα, συστήματα τηλεπαρακολούθησης με τεχνητή νοημοσύνη κλπ. Η Δασική υπηρεσία Κω την δεκαετία του 1960 είχε τον δασάρχη της και 10 υπαλλήλους! Υλοποιούσε προγράμματα αναδάσωσης και διαχείρισης Δασικών εκτάσεων. Σήμερα είναι κλειστή.
Γ. ΑΥΡΙΟ: Μπορεί ο Δήμος να συστήσει τοπικό σχέδιο και μηχανισμό έναντι των φυσικών καταστροφών; ΝΑΙ! Το σχέδιο διαχείρισης κρίσιμων καταστάσεων κολλάει στην λογική του: ‘’Μας δίνουν 70.000 ευρώ κάθε χρόνο! – το ΕΣΠΑ δεν προβλέπει! – η αρμοδιότητα δεν είναι δική μας! κλπ’’ Ο Δήμαρχος Ρόδου είχε τις ίδιες δικαιολογίες! Όμως η Ρόδος κάηκε! Ο ίδιος έχει τις ευθύνες του! Δεν είναι πρόβλημα η οικονομική του χρηματοδότηση. Πρόβλημα είναι η απουσία πολιτικής σύγχρονων περί ‘’εγκαταστάσεων-προσωπικού-λογισμικού πυροπροστασίας’’ αρχικής επένδυσης 500.000 ευρώ και ετήσιας μισθοδοτικής επιβάρυνσης 200.000 ευρώ που τον καταδίκασαν σε πολιτικό θάνατο. Η Ρόδος όμως μπορούσε να επενδύσει πολύ περισσότερα. Εάν…
Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Το Δημοτικό τέλος τουρισμού καθιερώθηκε το 1976 και ηταν της τάξεως του 5% των ακαθάριστων εσόδων των τουριστικών επιχειρήσεων που είχε στόχο την ενίσχυση των Δήμων για την δημιουργία υποδομών. Το 1977 μειώθηκε στο 4,5%. Το 1993 (Ν. Δ.-Κ/ Μητσοτάκη) μειώθηκε στο 2% (το 2008 το τέλος συνέβαλε στα έσοδα του Δημου Κω με 3.5 εκ. ευρώ με δεδομένη την χωρίς ελέγχους χαριστική πρακτική πελατειακών σχέσεων των Δημάρχων). Το 2009 (Μ.Δ.-Κ. Καραμανλής με υπόσχεση αντικατάστασης με άλλα έσοδα) μειώθηκε στο 0,5% (το 2010 το τέλος τουρισμού συνέβαλε στα δημοτικά έσοδα μόνο με 0.9 εκ. ευρώ! με χαριστική πρακτική πελατειακών σχέσεων των Δημάρχων και συνεχή αύξηση των κλινών). Σημεία το δημοτικό έσοδο από τον τουρισμό είναι μόλις 2 εκ. μετα από μεγάλη αύξηση τουριστικών κλινών και τον έλεγχο που υπαρχει από πλευράς ΑΔΑΕ.
Παράδειγμα (τυχαίο): ξενοδοχείο 500 κλινών 4 αστέρων στην Κω με ετήσια έσοδα περίπου 4,5 εκ. ευρώ αποδίδει δημοτικό τέλος 20.000 ευρώ (ενώ για το τέλος τουρισμού του 4,5% υπερ ΑΑΔΕ-ΧΡΕΟΣ περιόδου ΣΥΡΙΖΑ καταβάλλει 135.000 ευρώ). Το ποσοστό κέρδους των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων σύμφωνα με στοιχεια του ΞΞΕ (συντηρητική εκτίμηση) είναι της τάξεως του 17-20% που σημαίνει ετήσια κέρδη 800.000! Πως αυτή η μονάδα μπορεί να απαιτεί από τον Δήμο έργα υποδομής όταν του δίνει 0,025% των κερδών της; Τι θα άλλαζε αν ξαναγυρίζαμε στο 2% δηλ. αν απέδιδε στον Δήμο 80.000/χρόνο με περιορισμό των κερδών στα 720.000; Ο Δήμος όμως θα αύξανε τα έσοδα του από τα 2,0εκ στα 8,0 εκ δηλαδή 6 εκ/έτος για να φτιάξει δρόμους, πεζοδρόμια, παραλίες, πλατείες κλπ και να χρηματοδοτήσει το… ‘’Δημοτικό σχέδιο διαχείρισης εκτάκτων καταστάσεων’’. Αυτό αξίζει να γίνει το περιεχόμενο απολογισμού Δήμου Ροδίων και προεκλογικών συζητήσεων Δήμων Ρόδου-Κω και Περιφέρειας Ν. Αιγαίου.
Ν. Μυλωνάς
