ΘΕΜΑ: Με το Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ι. Μητροπόλεως Κω-Νισύρου και το Αρχαιολογικό Μουσείο το νησί μας ανοίγεται ελπιδοφόρα στον κόσμο!
Μέσα στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε εδώ και μια 8-ετία, είναι κάποια γεγονότα που μας δίνουν την ελπίδα της ανανέωσης και της δημιουργίας.
Κάπου μέσα στα χρόνια 1960-70 στο χωριό μας, υπήρξε μια προσεκτικά διατυπωμένη αντίδραση στην ‘’αρπαγή εικόνων’’ από τις εκκλησιές μας! Βλέπεται όταν η εξουσία, εν προκειμένω του Μητροπολίτη απαιτεί, οι διοικούμενοι έστω και δύσθυμα εκτελούν. Στις αντιδράσεις πρωτοστάτησαν τότε, οι επίτροποι φωναχτά και σιωπηλά οι παπάδες, που μάλιστα αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τις εικόνες στην Μητρόπολη! ‘’Αυτά ανήκουν στο χωριό μας, στους γονείς και τους παππούδες μας’’! ‘’Φτωχαίνουν τις εκκλησίες μας’’! ‘’Σίγα μην κάνουν μουσείο! Θα τα πουλήσουν’’! ‘’Θα στολίσουν τις εκκλησίες της Χώρας’!!! Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου 50 χρόνια μετά! Την Τετάρτη 14-9-2016 η υπόσχεση της ‘’κλοπής των εικόνων’’ γίνεται πράξη! Μόνο που αυτοί που τότε αντέδρασαν δεν είναι πια εδώ για να πουν: ‘’Αφερίμ! Έστω και αργά!’’. Καλωσορίζουμε το εκκλησιαστικό μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Κω Νισύρου που έγινε πράξη χάρις στην επιμονή και την υπομονή του Κώου και Νισύρου Ναθαναήλ του Β! και των συνεργατών του αλλά και του δικτύου των υποστηρικτών του φιλανθρωπικού και εκσυγχρονιστικού έργου της ‘’ποιμαντορίας’’ του. Με ίδια μέσα και ίδια έσοδα δημιούργησαν ένα γεγονός μεγάλης πολιτισμικής και ιδεολογικής σημασίας που κόστισε σχεδόν 500.000 ευρώ, όπως ακούσαμε και εργασία σχεδόν 4 χρόνων! Η βυζαντινή εικόνα δεν είναι μόνο αντικείμενο λατρείας των πιστών και των μυημένων που πρέπει να βρίσκεται μέσα στις εκκλησίες, αλλά ταυτόχρονα είναι και έργο τέχνης που στέκεται αυτόνομα και ισότιμα με τις άλλες μορφές κοσμικής πολιτιστικής δημιουργίας που μπορεί ως ιστορικό και κοινωνικό προϊόν μιας εποχής να διδάσκει και να διαπαιδαγωγεί αλλά και ψυχαγωγεί την ευρύτερη κοινωνία. Το νησί μας είναι πιο πλούσιο και πιο ενδιαφέρον από ότι ήταν πριν την Τετάρτη.
Κάπου στις αρχές του 1980 ο Γιάννης ο ‘’αρχαίος’’, φίλος και φύλακας του Μουσείου Κω, μας ξεναγεί στον ισόγειο όροφο και ‘’σιωπηρά και κρυφίως’’ μας ανεβάζει στον ‘’απαγορευμένο’’ Α! όροφο που φυλάσσονται από την εποχή των Ιταλικών ανασκαφών η συλλογή των αγγείων και των μεταλλικών αντικειμένων, μιας σειράς εκσκαφών, για τα οποία πρέπει να γίνουν κάποιες διαδικασίες ‘’ταυτοποίησης’’ και μετά να γίνουν προσιτά στο κοινό. Πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια για να είμαστε σε θέση σήμερα να δούμε να γίνεται πράξη μια προσμονή τόσων χρόνων! Λέγονται πολλά για χαριστικές διαδικασίες, για λάθη στις μελέτες, για αποτυχημένες επιλογές κλπ. δεν είναι η στιγμή για αυτά. Καλωσορίζουμε το ανακαινισμένο, ανανεωμένο και συμπληρωμένο αρχαιολογικό μουσείο της Κω που χρειάστηκε τον προγραμματισμό και το πάθος της αρχαιολογικής υπηρεσίας αλλά και την χρηματοδότηση 3,5 εκ. του ΕΣΠΑ.
Το νησί μας είναι πιο πλούσιο και πιο ενδιαφέρον από σήμερα από ότι μέχρι χθες.
Περιμένουμε και ελπίζουμε σε μια καλή συνέχεια με το Μουσείο ιστορίας της Οθωμανικής εποχής σε ένα από τα μη λειτουργούντα Τζαμιά της πόλης μας, το Μουσείο της Ιταλικής- Γερμανικής και Αγγλικής κατοχής του νησιού σε ένα από τα εγκαταλειμμένα δημοτικά ή κρατικά κτήρια, το Μουσείο Λαϊκής τέχνης στο Χάνι και το Μουσείο του Εβραϊκού ολοκαυτώματος και της νεώτερου αντιφασιστικού αγώνα της τοπικής κοινωνίας, μια πινακοθήκη και……
Το νησί μας αποκαλύπτοντας τους κρυμμένους ιστορικούς θησαυρούς του γίνεται πιο ισχυρό και ανοίγεται στον σημερινό κόσμο χωρίς μειονεκτικά συναισθήματα και τον φόβο μπροστά στους ισχυρούς ανταγωνιστές του. Χρειάζεται όμως να βάζουμε στόχους. Η Κυβέρνηση να εφαρμόσει ένα νέο σύστημα καθαρισμού των αρχαιολογικών μας χώρων που κάθε χρόνο σκεπάζονται από τα χλωρά και ξερά χόρτα που καλύπτουν τα σκουπίδια και εμποδίζουν την επισκεψιμοτητα. Ο Δήμος να απελευθερώσει τον χώρο γύρω από το Μουσείο σχεδιάζοντας έξυπνα και ομοιόμορφα την παραχώρηση του κοινόχρηστου χώρου στα παρακείμενα καταστήματα με στόχο την αύξηση της επισκεψιμοτητας του Μουσείου και την βελτίωση των εισοδημάτων των επαγγελματιών της περιοχής μέσω του ποιοτικού σχεδιασμού του χώρου.
Ν. Μυλωνάς
