Μια ιστορία αγάπης , ένας κεραυνοβόλος έρωτας δύο νέων από την Κρήτη και την Κάλυμνο
Η ιστορία ξεκίνησε, όταν εκείνος φαντάρος στις ειδικές δυνάμεις στην Κω, πήγε για ένα βράδυ για άσκηση στη Κάλυμνο. Το ίδιο βράδυ γνώρισε την Μαρία, κόρη σφουγγαρά την οποία και παντρεύτηκε αργότερα. Αν και με καταγωγή από τις Μάκρες , τώρα και 17 περίπου χρόνια μένει στο Μορόνι, όπου δίπλα στην μόνιμη κατοικία τους, ο σύζυγος της διατηρεί ρακοκάζανο.
Εκεί γνωρίσαμε την Μαρία και τον Δημήτρη όπου μας διηγήθηκε την ιστορία αγάπης που ακολουθεί. Εκεί μας είπαν για τον κεραυνοβόλο έρωτα που δημιουργήθηκε μεταξύ τους μόλις τα μάτια τους διασταυρώθηκαν τυχαία στην καφετέρια, ένας έρωτας που κράτησε και δυνάμωσε… σαν το παλιό καλό κρασί που διατηρεί ο Δημήτρης στις αποθήκες του ενώ απέφερε και καρπούς καθώς έχουν δύο υπέροχα αγόρια τα οποία πηγαίνουν σήμερα στο Γυμνάσιο και Λύκειο.
Η αφήγηση της Μαρίας
«Εκείνη την ημέρα ήταν 1η Αυγούστου κι είχαμε γιορτή. Πήγα λοιπόν στην καφετέρια μαζί με την αδελφή μου για να πιούμε καφέ. Εκεί που θέλαμε να καθίσουμε είχε πολύ κόσμο και δεν βρήκαμε ελεύθερο τραπέζι. Όπως γύρισα έτσι για να ψάξω κοιταχτήκαμε με το Δημήτρη μέσα στα μάτια. Εν τω μεταξύ δίπλα στην παρέα του άδειασε ένα τραπεζάκι και εντελώς τυχαία πήγαμε και καθίσαμε εκεί κοντά.
Σε λίγο αυτός ήρθε και μου συστήθηκε :
-Δημήτρης, το όνομα σου;
Εγώ κόλλησα
-Παναγία μου είπα, σήκω και φύγε από δω, υπάρχει πρόβλημα.
Εν τω μεταξύ αυτός πριν φύγει φρόντισε να αφήσει κι ένα χαρτί με το τηλέφωνο του. Ωστόσο στη παρέα του ήταν και ένας κοινός γνωστός Καλύμνιος που είχε μπουτίκ και πήγαινα και ψώνιζα ρούχα.
Φεύγοντας, προσπάθησε να με προλάβει, ήθελε να μου μιλήσει και να μου θυμίσει το τηλεφώνημα.
Έτσι όταν τον είδα πίσω μου είπα , Παναγία μου έχω μπλέξει…
-Τι θες παιδί μου του λέω, είσαι φαντάρος;
-Ναι φαντάρος είμαι, αλλά απολύομαι σε λίγες ημέρες. Μου αρέσεις και θέλω να με πάρεις τηλέφωνο, μου είπε.
Ε, αυτό ήταν σηκώθηκε κι έφυγε αλλά μου έμεινε το θράσος του, δεν ντρεπόταν καθόλου…
Το τηλεφώνημα
Προσπαθησα να του τηλεφωνήσω από περιέργεια, λέω , κάτι μπορεί να θέλει, ας τον πάρω να δω…ποιός ξέρει.
Την άλλη μέρα λοιπόν τον πήρα αλλά το νούμερο που μου ειχε δώσει ήταν λάθος.
Τον χαζό, λάθος τηλέφωνο μου έδωσε; ψέματα μου είπε; προσπαθούσα να μαντέψω…
Εκείνη την ημέρα έτυχε να πάω στο γνωστό μου που είχε την μπουτίκ με τα ρούχα.
-Μαρία, Μαρία μου λέει
-Τι είναι Γιώργο, του λέω
-Θέλω να σου πω, με πήρε τηλέφωνο ο Κρητικός και μου είπε να τον πάρεις, αλλιώς θα κατεβεί λέει να τα σπάσει όλα!
Λέω, με τρελό έμπλεξα.
-Μα τον πήρα και δεν απαντούσε, του είπα και μου λέει, σούδωσε κατά λάθος άλλο αριθμό!
Πάρε το τηλέφωνο του ΚΨΜ στη μονάδα που είναι και αυτός θα κατέβει να σου μιλήσει.
Τον πήρα μιλήσαμε και αυτό ήταν η αρχή. Στη συνέχεια είχαμε επικοινωνία μέχρι που απολύθηκε και ήρθε μόνος του στη Κάλυμνο.
Η γνωριμία με τους γονείς μου
-Θέλω να γνωρίσω και τους γονείς σου μου είπε, μετά έφυγε κι όταν ξανάρθε βρήκε τον πατέρα μου και του λέει
-Εμένα η Μαρία μου αρέσει κι έχω καλό σκοπό…
-Και καλά μόνος σου είσαι, που είναι ο πατέρας, η μάνα σου;
Λέει, θα έρθουν κι αυτοί! Και πράγματι μετά από λίγες ημέρες ήρθαν, αργότερα πήγαμε κι εμείς στη Κρήτη!
Ο Γάμος
Το 2004 παντρευτήκαμε, έφερα και την αδελφή μου εδώ παντρεύτηκε κι αυτή στο Τυμπάκι κι έτσι είχα τουλάχιστον παρέα γιατί τους πρώτους μήνες που ήμουν ολομόναχη ζορίστηκα λίγο.
Αλλά ξέρετε κάτι, τελικά προσαρμόστηκα εύκολα, βρήκα αμέσως δουλειά κι έτσι δεν είχα πρόβλημα.
Εν τω μεταξύ ο πατέρας μου που ήταν σφουγγαράς, συνεχίζει να έχει το καΐκι, κάνει και τον ψαρά ενώ της μάνας μου κόστισε λίγο επειδή φύγαμε και οι δύο αδελφές…
…και περάσανε αυτοί καλά κι εμείς Καλύτερα!
Πηγή: https://www.apopsilive.gr/
