Οι ζημιές, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, οι διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες και το SOS από τον ορκωτό
Ήταν Σεπτέμβριος του 2002, όταν έκανε τα λαμπερά εγκαίνιά του στην Eλλάδα, -στην πλατεία Kοραή-, το πρώτο κατάστημα της αμερικανικής αλυσίδας καφέ Starbucks. Αποτελώντας τότε ένα κοσμικό γεγονός που αυτόματα έγινε talk-of-the-town, με τη νέα άφιξη στο κέντρο της Αθήνας να μαγνητίζει όλες τις «φυλές» των πελατών.
Λίγους μήνες πριν, τον Aπρίλιο, είχε συσταθεί η MarinopoulosCoffeeCompany, ένας ακόμη βραχίονας της τότε κραταιάς επιχειρηματικής «αυτοκρατορίας» της οικογένειας Mαρινόπουλου, που περιλάμβανε τη μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, τη φαρμακευτική Famar και πολλά άλλα.
«Σέρβιραν» καφέ μέχρι την Αυστρία και την Ελβετία
Εκείνη την εποχή η MarinopoulosCoffeeCompany είχε αναλάβει την «αρμοδιότητα» για την επέκταση των Starbucks όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στα Bαλκάνια, την Kύπρο, μέχρι την Eλβετία και την Aυστρία.Έτσι, στην αφετηρία, τις «χρυσές εποχές», η απήχηση του δημοφιλούς brand, ξεπέρασε τις προσδοκίες και τα καταστήματα άνοιγαν σαν τα μανιτάρια…
Όταν, όμως, ξεκίνησε η κρίση άρχισαν τα λουκέτα και οι πρώτες «αναταράξεις». Έτσι, το 2012 ο αποκλειστικός έλεγχος του δικτύου σε Eλλάδα και Kύπρο πέρασε στην MarinopoulosCoffeeCompany (η μητρική Starbucks διατηρούσε 20%) ενώ η ευθύνη για τις αγορές της Eλβετίας και της Aυστρίας μεταβιβάστηκε σε άλλα χέρια…
Το «ορόσημο» του 2016 με το μεγάλο «κανόνι»
Tέσσερα χρόνια αργότερα ήρθε το μεγάλο «κανόνι» του ομίλου Mαρινόπουλου στο λιανεμπόριο τροφίμων, με τον άλλοτε leader του κλάδου να καθίσταται «συστημικός κίνδυνος», αλλά και μερικές χιλιάδες εργαζομένους, να αναζητούν σανίδα σωτηρίας. Η οποία και δόθηκε μέσα από ένα ιδιαίτερα σύνθετο σχέδιο διάσωσης, με κεντρικό πυρήνα το πέρασμα όλου αυτού του τεράστιου και προβληματικού μηχανισμού στον έλεγχο του ομίλου Σκλαβενίτη.
Από τη μεταβίβαση του ενεργητικού της «Μαρινόπουλος Α.Ε.» στον όμιλο Σκλαβενίτη εξαιρέθηκε η «Μαρινόπουλος Εταιρεία Καφέ Α.Ε.», ενώ η συμφωνία εξυγίανσης προέβλεπε τη μεταβίβαση του συνόλου των μετοχών της στην «Αφοί Μαρινόπουλοι Συμμετοχών και Διοίκησης Επιχειρήσεων», η οποία είναι πλέον η μητρική και μοναδική μέτοχος της MarinopoulosCoffeeCompany.
Μετά την αποεπένδυση της οικογένειας από άλλες δραστηριότητες (καλλυντικά Sephora, αλλά και ένα σκέλος της ένδυσης με τα MarksandSpencer), οι φήμες ήθελαν να πωλείται και ο «πυλώνας» του καφέ, χωρίς ωστόσο τούτο να επιβεβαιωθεί. Έτσι μέχρι και σήμερα το ελληνικό δίκτυο της αλυσίδας Starbucks παραμένει στα χέρια της MarinopoulosCoffeeCompany. Το στρατηγείο της οποίας βρίσκεται στον Άλιμο, ενώ στη διοίκησή της εξακολουθούν να δίνουν το «παρών» οι Παναγιώτης Mαρινόπουλος του Iωάννη (πρόεδρος), Παναγιώτης Mαρινόπουλος του Δημητρίου (αντιπρόεδρος) και Στέφανος Mαρινόπουλος του Iωάννη.
Η «βουτιά» της κρίσης και τα οικονομικά προβλήματα
Η εταιρεία, όμως, βιώνει χρόνια τώρα τις σκληρές συνέπειες της κρίσης και είναι αντιμέτωπη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις, για τη χρήση του 2017, οι οποίες ωστόσο χρειάστηκε να επαναδιατυπωθούν από το Δ.Σ. ενώ εγκρίθηκαν τον Δεκέμβριο του 2019 και δημοσιεύθηκαν μόλις τον περασμένο Ιούλιο.
Eνδεικτικό της κατάστασης θεωρείται και το γεγονός ότι τον Οκτώβριο του 2019 η Eurobank, που είχε καλύψει ομολογιακό δάνειο της «MαρινόπουλοςEταιρίαKαφέ A.E.», το 2014, είχε προγραμματίσει να βγάλει σε πλειστηριασμό διώροφη μεζονέτα 416,43 τ.μ. στο οικιστικό συγκρότημα «Eσπερίδες» στην Kηφισιά.
H μεζονέτα ανήκε στην οφειλέτιδα «Aδελφοί Mαρινόπουλοι Συμμετοχών και Διοίκησης Eπιχειρήσεων» και η κατάσχεση είχε γίνει για οφειλή 300.000 ευρώ προς την τράπεζα.
Tα προβλήματα, όμως, είχαν αρχίσει να αποτυπώνονται ήδη από το 2011, καθώς από τότε η εταιρεία εμφάνιζε μειωμένο κύκλο εργασιών (29,87 εκατ. ευρώ έναντι 32,95 εκατ. το 2010) και ζημιές ύψους 10,94 εκατ. ευρώ (έναντι 6,1 εκατ. την προηγούμενη χρονιά).
Με βάση την πιο πρόσφατη εικόνα (για τα δεδομένα του 2017), το δίκτυο της αλυσίδας Starbucks αριθμούσε 27 καταστήματα,-σε κεντρικά σημεία μεγάλων πόλεων και δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς-, ο δανεισμός έφτανε τα 19 εκατ. ευρώ (αυξημένος κατά 546.000 ευρώ), με το σύνολο των υποχρεώσεων να φτάνει τα 36,7 εκατ. ευρώ και οι συσσωρευμένες ζημιές τα 68,52 εκατ. ευρώ.
Η επώδυνη οικονομικά κατάσταση συμπληρώνεται από την αρνητική καθαρή θέση της εταιρείας (30,3 εκατ.), τα αρνητικά ίδια κεφάλαια και το γεγονός ότι το σύνολο των στοιχείων του κυκλοφορούντος ενεργητικού υπολείπεται του συνόλου των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων κατά 33,5 εκατ. ευρώ.
Τα δάνεια, οι «όροι επιβίωσης» και οι διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες
Στις λογιστικές καταστάσεις τονίζεται ότι η εταιρεία (και) στη χρήση του 2017 «δεν εξυπηρετεί τους όρους των υφιστάμενων δανείων της σύμφωνα με τις συμβατικές της υποχρεώσεις». Με συνέπεια την ανακατανομή του συνόλου του δανεισμού από τις μαρκοπρόθεσμες στις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις.
Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι «διαμορφώνεται σε συνεργασία με τις πιστώτριες τράπεζες πλάνο αναδιοργάνωσης για το σύνολο των δανείων σύμφωνα με το οποίο θα δοθεί παράταση τόσο στην αποπληρωμή όσο και στη μείωση του ύψους του περιθωρίου». Κάτι που είναι άγνωστο εάν και κατά πόσο έχει επιτευχθεί.
Την ίδια ώρα, η διοίκηση ξεκαθαρίζει ότι «η ικανότητα της εταιρείας να συνεχίσει τη λειτουργία της ως δρώσα οικονομική μονάδα βασίζεται στην επιτυχημένηπροσπάθεια της να αναχρηματοδοτήσει συνολικά τα υφιστάμενα δάνεια κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να μπορούν πλέον να εξυπηρετηθούν μέσω των δημιουργούμενων από την λειτουργική δραστηριότητά της ιδίων ταμειακών ροών καθώς και από την επίτευξη του πενταετούς επιχειρηματικού πλάνου». Το οποίο σημειωτέον αφορά την περίοδο 2017-2021 και προβλέπει την επανατοποθέτηση καταστημάτων σε σημεία στρατηγικής σημασίας με στόχο την αξιοποίηση του τουριστικού ρεύματος, τη συγκράτηση των λειτουργικών εξόδων, με έμφαση στο «κούρεμα» των ενοικίων κ.α.
Επομένως, όπως επισημαίνεται, «σε αντίθετη περίπτωση ενδεχομένως να μην έχει την ικανότητα να συνεχίσει απρόσκοπτα τη δραστηριότητά της».
Οι διοικούντες την MarinopoulosCoffeeCompany επιχειρούν ωστόσο να αποσείσουν αυτό το ενδεχόμενο, δηλώνοντας αφενός ότι επιβεβαιώνουν την ικανότητα της εταιρείας να συνεχίσει τη λειτουργία της στο άμεσο μέλλον και αφετέρου προβάλλοντας ότι «οι διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο». Για αυτό και οι οικονομικές καταστάσεις έχουν συνταχθεί με βάση την αρχή της συνεχιζόμενης δραστηριότητας.
Σε άλλο σημείο, όμως, όπου αναλύεται ο δανεισμός, γίνεται πάλι λόγος για την προϋπόθεση της αναχρηματοδότησης των δανείων προκειμένου η εταιρεία να συνεχίσει τη λειτουργία της ως δρώσα οικονομική μονάδα, αλλά προστίθεται και η επιπλέον προϋπόθεση«να εξασφαλίσει επιπλέον κεφάλαια για την κάλυψη των τρεχουσών και μελλοντικών κεφαλαιακών απαιτήσεών της»…
Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι παρά τη δεινή οικονομική κατάσταση, οι αμοιβές για τα διευθυντικά στελέχη σχεδόν διπλασιάστηκαν το 2017 σε 505.816 ευρώ, έναντι 289.475 την προηγούμενη χρονιά.
Ενδιαφέρουσα επίσης είναι και η καταγραφή στην κατάσταση ταμειακών ροών περί «διαγραφής αέρα καταστημάτων» που στη συγκεκριμένη χρήση έφτανε τις 547.693 ευρώ, ενώ την προηγούμενη στα 1.072.443 ευρώ.
Το SOS του ορκωτού
Σε διαφορετικό κλίμα, από αυτό της διοίκησης, δείχνει να βρίσκεται η έκθεση του ορκωτού ελεγκτή της Deloitte, ο οποίος, εκτός των άλλων,διαπιστώνει ότι λόγω των συσσωρευμένων ζημιών το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων έχει καταστεί αρνητικό και ως εκ τούτου συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 119 του νόμου 4548/2018 (το Δ.Σ. υποχρεούται να συγκαλέσει τη γενική συνέλευση μέσα σε προθεσμία έξι μηνών από τη λήξη της χρήσης, με θέμα τη λύση της εταιρείας ή την υιοθέτηση άλλου μέτρου).
Επιπλέον, εκτιμά ότι «οι ανωτέρω συνθήκες υποδηλώνουν την ύπαρξη ουσιώδους αβεβαιότητας που μπορεί να εγείρει σημαντική αμφιβολία για την ικανότητα της εταιρείας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της»…
Αν, πάντως, ληφθούν υπόψη και οι καταλυτικές συνέπειες της πανδημίας, που κρατά κλειστή την εστίαση εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο, ακόμη κι αν υπήρχε «φως στο τούνελ», τώρα κινδυνεύει να σβήσει…
πηγή: newmoney.gr
