Πάμε σαν άλλοτε… Το 1956 το εργοστάσιο επιβιώνει χωρίς πληγές του μεγάλου σεισμού που έπληξε τη Σαντορίνη, ενώ ο Γ. Νομικός επεκτείνει τη δραστηριότητα του και στο νησί της Κω με ένα ακόμα εργοστάσιο…. στο βίντεο αυτό διακρίνονται εκτός από τους υπαλλήλους του εργοστασίου , η κυρία Ρένα Νομικού, μαζί με τα παιδιά της Μάριο και Πέτρο
Τι θησαυρός είναι αυτός. Μου θυμίζει τα δύσκολα αλλά ευτυχισμένα παιδικά μου χρόνια, που όλο το νησί ήταν ένας απέραντος κάμπος με ντοματοχώραφα.
ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.- ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΝΤΕΟ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΟΥΜΕ . -ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΩ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ.
Θα συμφωνήσω με τον kyriakopap στο πιο πάνω σχόλιο, πράγματι, τι θησαυρός είναι (ήταν) αυτός;!! Όπως βέβαια πραγματικοί θησαυροί ήταν και τα άλλα εργοστάσια τοματοπολτού εκείνης της εποχής.
Στο ‘Νομικό’ της Κω, έχω περάσει τέσσερα καλοκαίρια (δεκαετίας του ’80) από τα παιδικά – νεανικά μου χρόνια. Πολλοί συμπατριώτες μας (όπως και εγώ) δουλεύαμε για το καλοκαιρινό μας χαρτζιλίκι. Θυμάμαι εκείνες τις εποχές, ερχόντουσαν άτομα εκτός Κω (κυρίως νεαρά) που συνδύαζαν και δουλειά στο Νομικό αλλά και διακοπές στο νησί. Ωραίες εποχές.
γεια σου DIO 13.εμεις στην αβικω δουλεψαμε μεχρι αρχες του 90 με τον οδυσσεα
Γεια σου φίλε, ναι όντως το θυμάμαι ότι είχατε δουλέψει μέχρι τις αρχές του ’90.
Είχα δουλέψει και εγώ στην ΑΒΙΚΩ το καλοκαίρι του 84…όμως για λίγες μέρες.
Γενιές ολόκληρες πέρασαν από αυτά τα δύο εργοστάσια, ειδικά από την ΑΒΙΚΩ πέρασε η μισή Κω. Αξέχαστες εποχές, υπάρχουν πολλοί που μπορούν να θυμηθούν και να διηγηθούν τις ιστορίες τους από εκείνες τις εποχές από τα δύο αυτά σημαντικά εργοστάσια του νησιού. Να’σαι καλά φίλε.