Κυριακή με τον Δεσπότη στο χωριό Αμανιού 4/8/2019
(Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη)
Στην γενέτειρα του στο παλιό Πυλί και συγκεκριμένα στο Αμανιού, βρέθηκε ο πάντα δραστήριος Μητροπολίτης μας κ. Ναθαναήλ.
Με συλλειτουργούς τον παπά Μανόλη Καρπάθιο και παπά Μιχάλη Τσακίρη, τέλεσε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία των Εισοδίων της Παναγίας.
Είναι μια πανέμορφη και ιστορική Εκκλησία χρονολογούμενη από τον 17 ως τον 18 αιώνα. Όσο η καμπάνα καλούσε τους ευλαβείς ενορίτες από το πανύψηλο καμπαναριό, η Εκκλησία γέμιζε με πιστούς, ενώ ο μοναδικός ψάλτης κ. Τάσος Γιακουμής, απέδιδε του Κυριακάτικους μελωδικούς ύμνους.
Η Εκκλησία της Παναγίας, έγινε όταν λόγω επιδημίας χολέρας, οι κάτοικοι μετακόμισαν από το παλιό ορεινό Πυλί και ήρθαν στο Αμανιού, κοντά στο νέο χωρίο Πυλί.
Ο Ιερός Ναός, μοιάζει σε πολλά αρχιτεκτονικά στοιχεία, με την Εκκλησία των Ασωμάτων Ασφενδιού, ιδίως δε στο ξυλόγλυπτο τέμπλο της. Ο Αρχιερατικός θρόνος επειδή καταστράφηκε, ολοσχερώς, ο Μητροπολίτης κ. Ναθαναήλ, φρόντισε και έφτιαξε νέο ξυλόγλυπτο, πιστό αντίγραφο του παλιού.
Καθισμένη σαν λευκό περιστεράκι η Εκκλησιά της Παναγιάς στην μεγάλη λαγκάδα, την αγκαλιάζουν κάθε λογής δένδρα, όπως αμέτρητες συκιές, αγριαχλαδιές, φραγκοσυκιές, ελιές, ενώ τα αμπέλια και τα σταροχώραφα γύρω είναι πλούσια.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Δεσπότης, μοίρασε το ευλογημένο Αντίδωρο και η φιλόξενη Ενοριακή Αδελφότητα, πρόσφερε σε ένα υπαίθριο τραπέζι, πρωινό στον Δεσπότη, στους ιερείς, στον ψαλμωδό και στους πιστούς.
Απέναντι από την Εκκλησία, υπάρχει μικρό κτίσμα, που της ανήκει και είναι το παπαδόσπιτο. Ο ευσυγκίνητος Ποιμενάρχης μας, θυμήθηκε πως αυτό δεν ήταν αρκετό για την ευλογημένη οικογένεια του αείμνηστου μακαριστού πατέρα του, παπά Στεφανή Διακοπαναγιώτη και έτσι νοίκιαζαν άλλα δυο σπιτάκια για να στεγαστούν όλοι.
Συγκεκριμένα ευχάριστες μνήμες ξύπνησαν από τα παιδικά χρόνια του Μητροπολίτη, αφού έμεινε μέχρι και την Τετάρτη Δημοτικού στο Αμανιού. (Μετά πήγαν στο πατρικό χωριό του, στην Αντιμάχεια.) Για αυτό, ευχαρίστησε την επί χρόνια δασκάλα του, κ. Μαρία Χατζηνικολάου -Τσακανιά, που τον δίδαξε τα πρώτα γράμματα στο μικρό Σχολειό, ενός τόσο γραφικού ορεινού χωριού.
Επιστρέφω από την πλευρά που περνάει από το αγαπημένο μου Λαγούδι και συναντώ τον εφημέριο, παπά Κυριάκο Παρασκευαδάκη, που μόλις είχε τελειώσει την Εκκλησία του στην Παναγιά και ερχόταν να τιμήσει τον Δεσπότη, έστω και αν δεν τον πρόλαβε.
Η ζέστη αφόρητη, ‘μην σε πιάσει του Αυγούστου η βράστη’ έλεγαν οι παλιοί . Ωστόσο ο Αύγουστος με τον λαμπερό του καυτό ήλιο, ωριμάζει τους απέραντους αμπελώνες.
Η φύση γενναιόδωρα με αποζημιώνει με χίλιες δυο εικόνες, χρωματισμένες από την πλούσια παλέτα της. Από την μια η μαγεία του επιβλητικού βουνού Δικαίου, που στην ποδιά του φιλοξενεί και το χωρίο Πυλί, μαζί με την ενορία Αμανιού. Από την άλλη οι ατέλειωτες πεδιάδες και οι κάμποι, που καταλήγουν στις γεμάτες με κόσμο παραλίες στο Τιγκάκι και στο Μαρμάρι. ‘Αύγουστε καλέ μου μήνα να’ σουν δυο φορές το χρόνο.’
Ξανθίππη Αγρέλλη
