Ένα ποίημα του Γιάννη Κασιώτη για το Μανώλη Φουρτούνη
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΝΩΛΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΣ
Ο Θυμιανός και η Λάθρα ερωτευτήκαν.
Σαν τα βουνά μας ερωτεύονται,
λουλούδι αγιοπνευματικό γεννούν.
Νόθο και αφύσικο το γέννημά τους
μα όπως κάθε μπάσταρδο,
πνεύμα Καραϊσκάκη.
Κατάρα για τους λύκους εθνοκάπηλους
προσκύνημα για μας τους ταπεινούς.
Να σβήσει, να πεθάνει το λουλούδι,
για της πατρίδας το καλό και το συμφέρον.
Εμπρός να του χαλάσουμε την όψη.
Να τσακιστούν τα βελουδένια πέταλά του.
Πολτός να γίνουν, μίσχοι, στήμονες και σέπαλα.
Το ’καμαν μια. Το ’καμαν δυο. Το ’καμαν τρεις.
Άμορφη μάζα ο ανθός της Κέφαλος.
Δεν καταλάβαν όμως οι κακόμοιροι,
πως το λιωμένο άνθος του καλού,
μύριες φορές πιότερο άρωμα σκορπίζει.
Γιάννης Κασιώτης
