ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ Πνευματική ανάταση στην εορτή του Αγίου Μηνά στη Βορίνα | κ. Ναθαναήλ: Η ζωντανή μαρτυρία στρατιωτών που τον είδαν να σώζει τα στρατεύματά μας στο Ελ Αλαμέιν

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ

Γιάννης Κιάρης Χαρίκλεια Χριστοφή

Σε μια πανέμορφη διαδρομή στον ορεινό όγκο στη Βορίνα, αρκετοί προσκυνητές ανηφόρησαν απόψε, για τον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής του Αγίου Μηνά στην φερώνυμη ιερά μονή, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ.

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην ομιλία του αναφέρθηκε στον βίο και στα θαύματα του Αγίου.

Ο Άγιος Μηνάς έζησε στην εποχή του βασιλιά Μαξιμιανού και καταγόταν από την Αίγυπτο, οι δε γονείς του ήταν ειδωλολάτρες.

Όταν ενηλικιώθηκε, γράφτηκε στην τάξη των στρατιωτικών. Υπηρέτησε στα βασιλικά στρατεύματα, στα Νούμερα (στρατιωτικά τάγματα) τα λεγόμενα Ρουταλικά, υπό τον ηγεμόνα Αργυρίσκο, στο Κοτυάειο της Φρυγίας.

Εκείνο τον καιρό ο Ταξίαρχος Φιρμηλιανός μάζεψε στρατιώτες και επήγε στην Μπαρμπαριά -έτσι ονομαζόταν τότε η Β. Αφρική- για να την υπερασπίσει από εχθρούς. Μαζί με τους στρατιώτες, που πήρε, ήταν και ο Άγιος Μηνάς, που ξεχώριζε τόσο για την ανδρεία του όσο και για τη φρόνησή του.

Κάποια ημέρα δόθηκε διαταγή από το βασιλιά οι στρατιώτες να συλλαμβάνουν τους Χριστιανούς και να τους βασανίζουν μέχρι ν’ αρνηθούν την πίστη τους. Ο Μηνάς εμίσησε αυτό το ασεβές πρόσταγμα και αφήνοντας τη στρατιωτική ζωή έφυγε και ανέβηκε στο βουνό, όπου ήταν πάνω από το Κοτυάειο.

Προτίμησε να ζη με τα θηρία, παρά να βρίσκεται με τους εχθρούς του Χριστού ειδωλολάτρες. Εκεί έμεινε αρκετό καιρό καθαρίζοντας συνεχώς τον εαυτό του με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Άναψε στην καρδιά του ο πόθος της ομολογίας και του μαρτυρίου.

Μια μέρα, λοιπόν, που είχαν μεγάλο πανηγύρι οι ειδωλολάτρες, κατέβηκε από το βουνό και μέσα στο πλήθος κήρυξε το Χριστό Θεό αληθινό, λέγοντας:

– Μάθετε καλά, ότι ένας είναι ο αληθινός Θεός, ο Χριστός, αυτά δε που σεις λατρεύετε είναι ξύλα αναίσθητα.

Έπειτα από σκληρά βασανιστήρια από τον Πύρρο εδόθη η εντολή του αποκεφαλισμού του.

Ο Μάρτυρας ύψωσε τα χέρια του και προσευχόμενος έλεγε:

– Σ’ ευχαριστώ, Κύριε, γιατί με αξίωσες να γίνω κοινωνός των παθημάτων. Σ’ ευχαριστώ γιατί με κράτησες σταθερό στην ομολογία μου. Σε παρακαλώ, παράλαβε την ψυχή μου στην βασιλεία Σου.

Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια του Αγίου. Τον αποκεφάλισαν στις 11 Νοεμβρίου. Το σώμα του και το κεφάλι του το έριξαν στη φωτιά. Ό,τι απέμεινε το πήραν οι Χριστιανοί και το πήγαν στην Αίγυπτο, κατά την παραγγελία του Αγίου.

Από τα πιο γνωστά θαύματα του:

Κατά το έτος 1826, την εποχή του τρόμου και των σφαγών, οι Τούρκοι του Ηρακλείου Κρήτης ενόμισαν ότι κατάλληλη ευκαιρία να εκδηλώσουν την μανία τους κατά των Χριστιανών ήταν η ημέρα του Πάσχα, 18 Απριλίου, οπότε θα εύρισκαν μαζεμένους τους Χριστιανούς στον Μητροπολιτικό ναό, που έφερε το όνομα του Αγίου Μηνά.

Κατά την ώρα που διαβαζόταν το Ευαγγέλιο κύκλωσαν οι άπιστοι τον ναό με σκοπό να αρχίσουν την σφαγή. Ξαφνικά όμως κάποιος γέρος εμφανίζεται έφιππος και τρέχει γύρω από την εκκλησία με γυμνό ξίφος διώχνοντας τους εχθρούς. Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή, επειδή καταλήφθηκαν από περίεργο φόβο. Έτσι ο Μεγαλομάρτυς Μηνάς έσωσε τους πιστούς.

Οι Τούρκοι έκαναν σύγχυση και ενόμισαν ότι ο Άγιος ήταν ο πρώτος των προκρίτων, που τον έστειλε ο Διοικητής της πόλεως για να ματαιώσει τη σφαγή. Πήγαν, λοιπόν, στο Διοικητή και διαμαρτυρήθηκαν. Αυτός όμως δεν γνώριζε τίποτε, διεπιστώθη δε ότι ο πρώτος των προκρίτων δεν είχε φύγει καθόλου από το σπίτι του εκείνη τη νύχτα. Έτσι το θαύμα διαδόθηκε από τους ίδιους τους Τούρκους, πολλοί από τους οποίους κάθε χρόνο προσέφεραν και δώρα στον Άγιο.

Άλλο θαύμα του Αγίου έγινε κατά τις δύσκολες ημέρες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου (1939-1945). Μετά την κατάκτηση της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονος λίγος Ελληνικός στρατός πέρασε στην Αίγυπτο, πατρίδα του Αγίου, και από εκεί συνέχισε να μάχεται για την απελευθέρωσητης σκλαβωμένης Ελλάδος.

Σπουδαία ήταν η μάχη του Ελ Αλαμέιν (1942), όταν οι συμμαχικές δυνάμεις ανέκοψαν την πορεία του Ρόμμελ. Το όνομα του Ελ Αλαμέιν είναι Αραβική παραφθορά του ονόματος του Αγίου Μηνά (πόλη του Αγίου Μηνά), πήρε δε αυτό το όνομα διότι εκεί βρίσκεται Ναός του Αγίου Μηνά και υπάρχει και η παράδοση ότι εκεί ήταν και ο τάφος του Αγίου.

Όταν, λοιπόν, οι στρατιές του Ρόμμελ βάδιζαν κατά της Αλεξανδρείας, έφθασαν στο Ελ Αλαμέιν και στρατοπέδευσαν εκείνη τη νύχτα για να επιτεθούν το πρωί. Αυτή τη νύχτα είδαν μερικοί ευσεβείς να βγαίνει από τα ερείπια του ναού αυτού ο Άγιος και να οδηγεί καμήλες, όπως ακριβώς εικονίζεται σε μια τοιχογραφία, όταν έσωσε κάποιο καραβάνι.

Τους εχθρούς τους κατέλαβε πανικός και η έκταση της καταστροφής ήταν μεγάλη.

(Τμήμα του ιερού λειψάνου του Αγίου υπήρχε προς προσκύνηση στον Ιερό Ναό)

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε ιδιαίτερα τον χορό των Ιεροψαλτών υπό τον Πρωτοψάλτη καθηγητή κ. Σακέλλη για την τόσο όμορφη απόδοση των ύμνων, τον ιερατικό προϊστάμενο της Μονής Αρχιμαδρίτη π. Νικήτα για τη φροντίδα του καθώς και τον κτήτορα της Μονής Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Παπαθωμά, την Πρεσβυτέρα Φωτεινή και την οικογένειά τους ευχόμενος υγεία και μακροημέρευση, ενώ ο π. Γεώργιος ανταπέδωσε τις ευχαριστίες  στον Σεβασμιώτατο και όλους τους προσκυνητές, ευχόμενος η Ιερά Μονή του Αγίου Μηνά και της Φοβεράς Προστασίας να καταστεί πνευματικά ένα μικρό Άγιο αλλά και Θαβώρειο Όρος για την πνευματική ανόρθωση όλων μας.

Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων εκπρόσωποι της 80 ΑΔΤΕ και του Ταξίαρχου Λ. Ναζίφη, ο Τοπικός σύμβουλος Μ. Γιωργαλλής και πολλοί προσκυνητές.

Ακολούθησε η παράθεση κεράσματος (κανονικού δείπνου) στο Αρχονταρίκι της Μονής, δίπλα στο οποίο έχει ανεγερθεί επίσης ναΐδριο της Αγίας Φωτεινής με το φρέαρ του Ιακώβ (φωτό).