Την τελευταία του πνοή άφησε στην ηλικία των 72 ετών ο σπουδαίος καλλιτέχνης της κρητικής μουσικής Μανώλης Κακλής.
Ο κορυφαίος λαουτιέρης και τραγουδιστής προδόθηκε από την καρδιά του.
Ο γνωστός καλλιτέχνης πήγε να βρει την κόρη του Μαρίνα, που έφυγε από τη ζωή πριν από αρκετά χρόνια. Μάλιστα το σκληρό χτύπημα της μπόρας τον έκανε πολλές φορές να σκεφτεί να εγκαταλείψει το μουσικό πάλκο.
όταν πριν από αρκετά χρόνια την έχασε και αυτό το σκληρό χτύπημα της μοίρας παραλίγο να τον γονατίσει και να εγκαταλείψει το μουσικό πάλκο.
Χαρακτηριστικά σε συνέντευξη του πριν μερικούς μήνες στο ράδιο «ερωτόκριτος» ανέφερε σε ερώτηση αν υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκε να σταματήσει:
«Όχι. Παρά μόνο μια φορά σε μια στιγμή που μου έτυχε κάτι προσωπικό και είπα: Κλείνει το στόμα μου, δένονται τα χέρια μου και δεν ασχολιέμαι με τίποτα… Αλλά η αγάπη του κόσμου, ο φίλος μου ο Βιτώρος, φίλοι μου και από δω και από την Αμερική, με βοήθησαν να ξεπεράσω και να το παλέψω! Να ανέβω ξανά στο πάλκο, όταν έχασα το παιδί μου, την Μαρίνα μου, τότε μόνο είπα τώρα τελειώνουν όλα για μένα δεν υπάρχει τίποτα άλλο….»
Βιογραφικό Μανώλη Κακλή
Ο Μανώλης Κακλής γεννήθηκε στην Επισκοπή Ρεθύμνου και ασχολήθηκε επαγγελματικά με το λαούτο από το 1969.Από πολύ νεαρή ηλικία είχε την τύχη να ζήσει από κοντά σε ένα ζωντανό περιβάλλον γεμάτο ακούσματα μουσικά, γνήσια παραδοσιακά, όπως του Μπαξεβάνη και του Νίκου του Μανιά. Οι δύο αυτοί λαουτιέρηδες τον επηρέασαν βαθύτατα.
Η τεχνική τους στο λαούτο και η έκφραση στο τραγούδι καθόρισαν την πορεία του νεαρού τότε καλλιτέχνη, ο οποίος πολύ γρήγορα σημείωσε τεράστια πρόοδο και εξέλιξη και μέχρι σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές της Κρητικής μουσικής παράδοσης. Ιδιαίτερα στο τραγούδι διακρίθηκε για την ερμηνεία του που την υπογράμμιζε μοναδικά η εξαιρετική «Κρητική» χροιά της φωνής του.
Έχει να παρουσιάσει πλούσια δισκογραφία και συνεργασίες με μεγάλους καλλιτέχνες όπως Νίκος Μανιάς, Ροδάμανθος Ανδρουλάκης, Ζαχ.Μελεσσανάκης, Θαν.Σκορδαλός, κ.α. και ανελλιπή ζωντανή παρουσία στα Κρητικά κέντρα του νησιού, της Ελλάδας γενικότερα αλλά και του εξωτερικού.
Σε ηλικία 16 χρονών
Τα πρώτα μουσικά ακούσματα του είναι από τον επίσης Πισκοπιανό & γείτονά του Νίκο Μανιά. Σε ηλικία 16 ετών ο πατέρας του αναγκάζεται να του πάρει το πρώτο του λαγούτο, αφού τον παροτρύνουν βέβαια κάποιοι που έχουν διακρίνει ότι μέσα του υπάρχει τομεράκι της κρητικής μουσικής. Από εκεί & πέρα μόνος του προσπαθεί να τιθασεύσει αυτό το όργανο & να μάθει τους σκοπούς.
Παλιά γίνονταν μεγάλα πανηγύρια του Αγίου Παντελεήμονα. Έτσι, λοιπόν, έπαιξα για πρώτη φορά στον πλάτανο σε ηλικία 18 χρονών & αυτό γιατί με εμπιστεύτηκε ο συγχωριανός μου, ο αείμνηστος Παντελής Δαμανάκης. Έπαιζα μαζί με τον Μανώλη Κοτζάμπαση από το Χρωμοναστήρι. Στη συνέχεια με τον Μάρκο Δασκαλομαρκάκη από την Ασή Γωνιά, οπότε δεθήκαμε Πισκοπιανάκια & Ασηγωνοτάκια κάνοντας πολλά όμορφα γλέντια. Μόλις απολύθηκα από τον στρατό, συνεχίσαμε με τον Δασκαλομαρκάκη & ακολούθησε μια πολύχρονη συνεργασία με το Ροδάμανθο Ανδρουλιδάκη.
Δισκογραφικά βήματα
Μαζί με το Λεωνίδα τον Κλάδο, δύο μικρούς τότε δίσκους, τους «Κάνε τον πόνο μου χαρά» & «Ο κόσμος με κατηγορεί». Αυτοί οι δίσκοι προέκυψαν μετά από ένα γλέντι στη Μεσσαρά όπου με είχε καλέσει την εποχή που εκείνος, όπως γνωστό είχε εγκαταλείψει τη λύρα για 18 χρόνια.
Με το Ροδάμανθο το «Θα την κάψω την καρδιά». & άλλοι μεγάλοι δίσκοι με τον Κλάδο, με το Ζαχαρία το Μελισσανάκη, τον Αλεφαντινό, το Βενιάκη, με το Γεράσιμο Σταματογιαννάκη, το Μανώλη Καρπουζάκη & άλλους. Η συνεργασία μας ήταν με όλους πολύχρονη.
Το λαγούτο
Δεν υπάρχει πιο γλυκό & πιο μεγάλο πράγμα, δεν υπάρχει μεγαλύτερος έρωτας, μεγαλύτερος σεβντάς. Εγώ λέω ότι το φαΐ είναι για να κρατιέται ο άνθρωπος & η μουσική είναι η τροφή της ψυχής.
Πηγή: flashnews.gr
Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός από τον Γιώργο Βιτώρο
Πριν λίγο »εσώπασε» το αηδόνι της Κρήτης, ο Μανόλης Κακλής και το νησί μας εμαυροντύθηκε και πάλι. Μόνο εγώ ξέρω πόση αγάπη και θαλπωρή και στήριξη, έδωσε σ` ανθρώπους που είχαν καθε λογής πόνο. Πονεμένος κι ο ίδιος από το χαμό της Μαρίνας της κόρης του, ήπιε το πικρό ποτήρι με τη μεγαλύτερη αξιοπρέπεια και σεμνότητα κι ήξερε καλύτερα απ` τον καθένα να δίνει συμβουλές και κουράγιο, να δίνει τη καρδιά του στο διπλανό μ` ένα μοναδικό τρόπο, δυσκολοσυνάντητο. Αγάπησε το νησί όσο κανείς κι ήταν η χαρά του περίσα, όταν μιλούσε για τις αξίες των παλιών Κρητών, που πέθαιναν με το όπλο στο χέρι για τη Λευτεριά και την αξιοπρέπεια.
Δε θα ξεχάσω τις μαντινάδες του. Μαντινάδες πόνου αλλά και ερωντικές της ζωής:
Σεισμό θα κάμει όντε θα μπει
στον Αδη το κορμί μου,
να δικαιώσει ο θεός
την παραπόνεσή μου…!!!
Άντρας θα πει νάχει ανθρωπιά
ευγένεια και τρόπους,
να δίνει αγάπη και στοργή
στσ` αδύναμους ανθρώπους…!!!
Να πας στο καλό αγαπημένε φίλε, να χαιρετάς την Αρτεμησία που σε λάτρευε και πες της πως είναι σαφεί στη σκέψη μας, όπως είναι κι η Μαρίνα και μη ξεχάσεις να πεις »στσ` Άλλους» πως συνεχίζουν παρά την κακομοιριά να γλεντίζουν το νησί και να βοηθούν τσι ψυχές μας να …πετάξουν.:
Η μόνη μας παρηγοριά
Μανόλη στο χαμό σου,
είναι πως σμίγεις σήμερο
τ` όμορφο Μαρινιώ σου. [ Γιώργος Σαριδάκης ]
ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ – 18-10-2017
Θρηνεί σήμερα η Κρήτη στο άκουσμα του χαμού, ενός σπουδαίου καλλιτέχνη από τους τελευταίους της γενιάς του.
Μόλις πριν από 9 ημέρες φιλοξενήθηκε στην εκπομπή του Γιώργου Βιτώρου «Δοξάρια και Σκαρόφτερα».
Κανείς δεν περίμενε ότι λίγες ημέρες αργότερα ο Μανώλης θα «ανέβαινε» ψηλά στον ουρανό για να βρει την αγαπημένη του κόρη Μαρίνα, μια σπουδαία φωνή που έφυγε πολύ νωρίς πριν από αρκετά χρόνια, και αποτέλεσε μια ανεπούλωτη πληγή για τον Μανώλη Κακλή.
Ήταν τόσο βαρύ το χτύπημα της μοίρας όταν έχασε την αγαπημένη του κόρη, που ο Μανώλης σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα ανέφερε ότι παραλίγο να εγκαταλείψει για πάντα αυτό που έκανε και αγαπούσε, να διασκεδάζει τον κόσμο με το αγαπημένο του «όπλο», το λαούτο.
Στο παρακάτω τραγούδι της Μαρίνας Κακλή συμμετέχει και ο πατέρας της Μανώλης
Ο ίδιος όταν μιλούσε για το λαούτο έκανε λόγο για τον μεγαλύτερο του έρωτα, χαρακτηριστικά είχε αναφέρει:
«Δεν υπάρχει πιο γλυκό & πιο μεγάλο πράγμα, δεν υπάρχει μεγαλύτερος έρωτας, μεγαλύτερος σεβντάς. Εγώ λέω ότι το φαΐ είναι για να κρατιέται ο άνθρωπος & η μουσική είναι η τροφή της ψυχής.»
