Μανώλης Χαλκιδιός: ΝΑΙ ΣΤΟΝ «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΟΡΟ»

ΝΑΙ ΣΤΟΝ «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΟΡΟ»

Eiμαστε στον χειμώνα του 2017, ακόμα μία χρονιά που ο παραδοσιακός χορός ειναι στα «πάνω» του. Όλο και περισσότερος ο κόσμος που ασχολείται με τον παραδοσιακό χορό, όλο και περισσότερος ο κόσμος που έχει ανάγκη την διέξοδο του χορού. Τι βρίσκουν λοιπόν όλοι αυτοι που ασχολούνται με τον παραδοσιακό χορό; Τι είναι αυτό που κάνει τόσες χιλιάδες χρόνια τον άνθρωπο να θέλει να χορέψει?

Κάποιοι υποστηρίζουν οτι είναι ένστικτο, κάποιοι κάλεσμα, κάποιοι οτι είναι στην φύση μας και κάποιοι άλλοι απλά το κάνουν για να δοκιμάσουν ένα ίσως πιο ευχάριστο ειδος εκγύμνασης. Τελικά τί απο όλα αυτά είναι ο χορός;

Ο χορός λοιπόν είναι κάλεσμα του σώματος, είναι αυτό που μας κάνει να χοροπηδάμε σε μιά μεγάλη μας χαρά ή και αυτό που μας καλεί να χορέψουμε για να ξεχαστούμε σε μιά μεγάλη μας λύπη. Είναι ένα αρχαίγονο συναισθημα που ζει μέσα σε όλους μας. Είναι ένας πολύ δυνατός σωματικά και ψυχικά τρόπος εκγύμνασης. ‘Οσοι χόρεψαν μιά σούστα, έναν πεντοζάλη, έναν ικαριώτικο ή ένα τσάμικο το ξέρουν.

Είναι ένα φυσικό μέσο κοινωνικοποίησης και ζωντάνιας μέσα στον πλασματικό χαμό των social media, που κρατάει τον κόσμο κλεισμένο στο σπίτι ή κολλημένο πάνω απο μιά οθόνη κινητού smartphone. Είναι αυτή λοιπόν η ώρα του χορού που πολύ απλά η ένταση που μεταφέρεται απο χέρι σε χέρι δημιουργεί ένα δίαυλο επικοινωνίας διαφορετικού τύπου.

Είναι τα ιστορικά στοιχεία και οι αναδρομές που μας χαρίζουν ένα ταξίδι στο χρόνο. Ταυτόχρονα μαθαίνουμε τον τόπο μας και όχι μόνο, μαθαίνουμε επίσης τα κοινά στοιχεία και τις διαφορές απο περιοχή σε περιοχή, με όλα αυτά να έχουν έναν κοινό παρανομαστή που λέγεται ψυχική ευεξία, μουσική, χαρά γλέντι.

Στο νησί της Κώ υπάρχουν ευτυχώς πολλές σχολές χορού, με μοναδικό σκοπό την συνέχιση αυτής της χορευτικής κουλτούρας και την διαιώνιση της παράδοσης του τόπου μας.

Χαλκιδιός Μανώλης

Χορική διδασκαλία Λυκείου Ελληνίδων Κώ