Υπάρχει μια πληροφορία που αλλάζει τα δεδομένα. Στη λοταρία με τις αποδείξεις που θα δίνει μπόνους 1.000 ευρώ κάθε μήνα σε 1.000 τυχερούς οι λαχνοί θα μοιράζονται με βάση το ποσό των αποδείξεων.
Με την χρήση καρτών από τους πολίτες στις αγορές τους κάθε απόδειξη καταγράφεται από τις τράπεζες. Οι αποδείξεις καταγράφονται συγκεντρωτικά ανά ΑΦΜ. Αυτές οι αποδείξεις θα μπαίνουν κάθε μήνα στη λοταρία.
Κλειδί τα ποσά των αγορών
Στο λοταρία θα μπαίνει το ΑΦΜ και το ποσό σε ευρώ. Για κάθε ευρώ που έχει καταγραφεί στις πληρωμές με “πλαστικό χρήμα” θα αντιστοιχεί και σε έναν λαχνό για τους πολίτες.
Εάν δηλαδή κάποιος κάνει αγορές αξίας 200 ευρώ πληρώνοντας με κάρτα θα πάρει 200 λαχνούς για την κλήρωση. Εάν αντίστοιχα οι αποδείξεις αντιστοιχούν σε 1.000 ευρώ, τότε ο πολίτης θα λάβει 1.000 λαχνούς.
Όσο μεγαλύτερο είναι δηλαδή το ποσό που καταγράφεται, δηλαδή, τόσο περισσότεροι είναι και οι λαχνοί που παίρνει κάποιος για τη συμμετοχή στην κλήρωση και άρα και οι πιθανότητες να κερδίσει τα 1.000 ευρώ.
Επί της ουσίας δηλαδή εάν κάποιος πληρώσει 10 φορές με κάρτα και η αξία των συναλλαγών του είναι 100 ευρώ, έχει τις ίδιες πιθανότητες με έναν άλλο ο οποίος θα κάνει μία αγορά αξίας 100 ευρώ. Και στις δύο περιπτώσεις οι φορολογούμενοι θα λάβουν από 100 λαχνούς, όση δηλαδή είναι η αξία των συναλλαγών.
Το δεύτερο σενάριο
Το δεύτερο σενάριο συνδέεται και αυτό με το ποσό. Σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο οι λαχνοί θα δίδονται ανά 20 ευρώ.
Εάν κάποιος δηλαδή έχει σύνολο αποδείξεων σε συναλλαγές με κάρτες 100 ευρώ θα παίρνει πέντε λαχνούς.
Σε κάθε περίπτωση όμως το κλειδί στη λοταρία παραμένει το ποσό και όχι ο όγκος των αποδείξεων.
Όσοι κερδίζουν θα βλέπουν τα χρήματα να κατατίθενται στον τραπεζικό λογαριασμό που έχουν δηλώσει, ενώ το έπαθλο θα είναι ακατάσχετο και επίσης δεν θα συμψηφίζεται με άλλες οφειλές του φορολογουμένου είτε προς την εφορία είτε προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
